Definicja: Bulimia Nawracające charakteryzujeepizody przejadania się powtarzaj(co najmniej 2 x w tygodniu w ciącymigu si3 miesięcy), epizodamipodczas objadaniaktórych sięduże iilości nadmiernympokarmów zaabsorbowaniem kontrolsą masyspożywane ciaław krótkim czasie, z towarzyszącą uporczywą koncentracją na jedzeniu oraz uczuciem przymusu jedzenia.
Częstość występowania: Co Duża najmniej 0,3% kobiet i 0,1% mężczyzn jest dotkniętych tym zaburzeniem, przy przypuszczalnie dużej liczbieilość niezgłoszonych przypadków, szacunkowe występowanie 1-4% populacji, częściej u kobiet.
Objawy: Po napadach objadania się następują wymiotyzachowania kompensacyjne w postaci wymiotów, okresyprowokowania wydalania stolca, okresów głodówki, ekstremalnej aktywności fizycznej lub przyjmowanieprzyjmowania leków (przeczyszczających, obniżających łaknienie, moczopędnych i tyroksyny) w celu ponownej utraty masy ciała.
WynikiBadanie fizykalne: Wymioty mogą powodować uszkodzenie zębów, błony śluzowej jamy ustnej i przełyku oraz gruczołów ślinowych. Częste objawy żołądkowo-jelitowe, takie jak zaparcia, wzdęcia, ból w nadbrzuszu. Ew. modzele na palcu lub grzbiecie dłoni po częstym wywoływaniu wymiotów. Zaburzenia równowagi elektrolitowej, takie jak hipokaliemia lub hiponatremia. Zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej. Przeważnie normalnaZwykle masa ciała jest prawidłowa, ale u niektórerych osobypacjentów dotknistwierdza sięte zaburzeniem mają niedowagę (niedożywienie) lub nadwagę.
Diagnostyka: Szczegółowy wywiad lekarski, w miarę możliwości z wywiadem zebranym od osób trzecich i testami psychometrycznymi, badanie lekarskie obejmujące jamę ustną i brzuch, badania laboratoryjne, EKG.
Leczenie: Terapią z wyboru jest terapia poznawczo-behawioralna, ew. w połączeniu z lekami przeciwdepresyjnymi (SSRI). Leczenie powikłań, takich jak zaburzenia równowagi elektrolitowej, wodnej i kwasowo-zasadowej, uszkodzenia zębów i błon śluzowych.
Żarłoczność psychiczną należy rozpoznać, jeśli spełnione są następujące kryteria:
A. Powtarzające się epizody objadania się. Napad objadania się charakteryzuje się następującymi dwiema cechami:
Spożycie pewnej ilości pokarmów w danym okresie czasu (...), przy czym ta ilość pokarmów jest znacznie większa niż ilość, którą większość ludzi zjadłaby w porównywalnym okresie czasu w porównywalnych warunkach.
Uczucie utraty kontroli nad zachowaniami żywieniowymi podczas epizodu. (..)
B. Powtarzające się stosowaniezachowania nieodpowiednich środków kompensacyjnychkompensacyjne w celu przeciwdziałania przyrostowi masy ciała. (..)
C. Napady objadania się i niewłaściwe działania kompensacyjne występują średnio co najmniej≥1 raz w tygodniu przez okres 3 miesięcy.
D. Sylwetka i masa ciała mają nadmierny wpływ na samoocenę.
Żarłoczność psychiczna charakteryzuje się powtarzającymi się napadami silnego głodu i przesadnym zaabsorbowaniem kontrolą masy ciała.
Prowadzi to do schematu zachowania polegającego na objadaniu się i wymiotachnastępowaym prowokowaniu wymiotów, wydalania stolca lub stosowaniu środków przeczyszczających, moczopednych lub obniżających łaknienie.
Wiele cech psychicznych tego zaburzenia jest podobnych do cech jadłowstrętu psychicznego — przesadna troska o kształt i masę ciała.
Powtarzające się wymioty mogą prowadzić do zaburzeń równowagi elektrolitowej i powikłań somatycznych.
W wywiadzie lekarskim często można stwierdzić wcześniejszy epizod jadłowstrętu psychicznego z przerwą od kilku miesięcy do kilku lat.
stopieStopień nasilenia
Nasilenie dolegliwości jest bardzo zróżnicowane.
Zdecydowana większość osób z zaburzeniami odżywiania uczęszcza do szkoły lub chodzi do pracy.
WiU większośćci ospacjentóbw dotknistwierdza siętychtym zaburzeniem ma normalnprawidłową masę ciała, a ich problem nie jest widoczny.
czCzęstość występowania
Chorobowość u dorosłych
w przybliżeniuok. 0,3% kobiet
w przybliżeniu i ok. 0,1% mężczyzn
brak systematycznych badań dotyczących współczynnika chorobowości u dzieci i młodzieży
prawdopodobnie duża liczba niezgłoszonych przypadków
Płeć i wiek
około 75–95% ospacjentóbw dotkniętych tostanowią kobiety
Większość z nich to osoby dorosłe, a średni wiek zachorowania wynosi około 19 lat.
Korzystanie z pomocy terapeutycznej
Wielu chorych nie szuka pomocy terapeutycznej.
Poważne problemy występują średnio przez okres 4–5 lat, zanim dana osoba zwróci się o pomoc.
Etiologia i patogeneza
Sekcję opracowano na podstawie tego źródła literaturowego.2.
Wzajemne oddziaływanie czynników biopsychospołecznych, w tym:
F50.4 Przejadanie się związane z innymi czynnikami psychologicznymi.
diagnostykaDiagnostyka
Zaburzenie może być trudna do rozpoznania, ponieważ wielu pacjentów nie chce przyznać się do objadania się i wymiotówzachowań kompensacyjnych.2.
Kryteria diagnostyczne
Kryteria zgodnie z DSM-5 i ICD-10, zobacz sekcja Definicja.
Wczesne wykrywanie
W celu wczesnego wykrycia, w ramach podstawowej opieki zdrowotnej należy zadawać konkretne i dostosowane do wieku pytania dotyczące zachowań żywieniowych i przebiegu masy ciała.
Jeśli istnieją odpowiednie wskazania, należy rozważyć możliwość wystąpienia zaburzeń odżywiania, określić wzrost i masę ciała oraz zadać pytania przesiewowe (np. pytaniaz testu zaburzeń odżywiania SCOFF) w celu zidentyfikowania podejrzanych przypadków.
Szczególną uwagę należy zwrócić na następujące grupy osób:
osoby z niską masą ciała lub poważną utratą masy ciała
osoby z nadwagą, otyłością i/lub osoby ze znacznym przyrostem masy ciała
osoby z brakiem miesiączki lub niepłodnością
osoby z uszkodzeniami zębów
Osoby,zgłaszające które przychodzą na konsultacjsię z obawami dotyczącymi swojej masy ciała,aleprzy ichobiektywnie masastwierdzonej prawidłowej masie ciała jest w normie.
Osoby z zaburzeniami żołądkowo-jelitowymi, których nie można jednoznacznie przypisać innej przyczynie medycznej.
dzieci i młodzież z opóźnieniem wzrostu
osoby pracujące w branży rozrywkowej, modowej lub spożywczej
sportowcy wyczynowi
Dzieci i młodzież, których rodzice są zaniepokojeni ich masą ciała i zachowaniami żywieniowymi.
np. zaburzenie osobowości chwiejnej emocjonalnie typu osobowości z pogranicza (border line)
Napadowe objadanie się może również występować w ramach impulsywnego, potencjalnie autodestrukcyjnego zachowania.
Typowa dla zaburzenia osobowości typu zborder pograniczaline jest wyraźna niestabilność w relacjach interpersonalnych, obrazu siebie i regulacji afektu.
Wyraźne problemy z obrazem ciała wskazują na zaburzenia odżywiania i nie są głównymi objawami zaburzeń osobowości.
Jeżeli spełnione są kryteria dla obu zaburzeń, zasadne są oba rozpoznania.
Zwiększony apetyt i napady znacznego głodu mogą wystąpić podczas epizodu depresji i są nietypowymi cechami zaburzenia depresyjnego.
Kryteriakryteria rozgraniczające
W depresji nie występują nieodpowiednie działania kompensacyjne.
W depresji nie ma nadmiernego wartościowania budowy ciała i masy ciała typowego dla żarłoczności psychicznejbulimii i związanego z tym obniżenia samooceny.
Jeżeli spełnione są kryteria dla obu rozpoznań, powinny zostać postawione oba.
Schizofrenia z nieprawidłowymi zachowaniami żywieniowymi.
Wywiad lekarski
Przeprowadzenie wywiadu lekarskiego
Decydujące znaczenie ma wywiad z osobami trzecimi.
Ponieważ zaburzone zachowania żywieniowe są często ukrywane przez dotknięteosoby osobychore i często brak jest obiektywnego wglądu w zaburzenie, decydujące informacje można często uzyskać jedynie za pomocą wywiadu zebranego od osób trzecich.
Jednak w przypadku młodocianych zaangażowanie osób trzecich, zazwyczaj opiekunów prawnych, wymaga wyraźnej zgody osoby dotkniętej zaburzeniempacjenta.
Cele w zakresie masy ciała
Masa ciała, do której dążą osoby z bulimią, jest zazwyczaj o około 10 kg niższa od normalnejprawidłowej masydla ciaławieku. Ekstremalnie niska docelowa masa ciała, jak w przypadku anoreksji jest raczej nietypowa.
Zespół oczyszczania (ang.: purging disorder)
Osoby dotkniętePacjenci zwykle stosują jedną lub więcej z poniższych metod, aby zapobiec przyrostowi masy ciała:
samodzielne wywoływanie wymiotów
okresy postu
nadmiernaekstremalna aktywność sportowafizyczna.
Nadużywanie środków przeczyszczających?
Regularne stosowanie środków przeczyszczających może wskazywać na żarłoczność psychicznąbulimię.
Na bezpośrednie pytanie, wielewielu ospacjentóbw dotkniętychpotwierdza zaburzeniem odpowiada, że wymiotujewymioty po jedzeniu lub stosujestosowanie środkirodków przeczyszczającecych.
Zniekształcone postrzeganie siebie
pogarda dla siebie jako wyróżniająca się cecha
Osoby dotknięte zaburzeniemchore postrzegają siebie i swoje ciało zupełnie inaczej, niż postrzega to ich otoczenie.
Towarzyszące objawy somatyczne
na przykład zawroty głowy, letarg, zaburzenia snu, bóle brzucha i zaburzenia trawienia
Często występujepują nieregularnazaburzenia menstruacjamiesiączkowania (nieregularne miesiączki).
Podczas napadu objadania się, osoba traci kontrolę nad sytuacją. WieleWielu dotkniętych ospacjentóbw opisuje ogromny apetyt na jedzenie jako czynnik wyzwalający.
Duże ilości pokarmu są połykane i zwracane.
Napady objadania się mogą występować zarówno od jednego do kilku razy dziennie, jak i raz na dwa tygodnie.
Napad może trwać od kilku minut do kilku godzin.
Stan psychiczny
Napad objadania się mogą wywołać lęk, i/lub wewnętrzny niepokój/napięcie, nuda i samotność.
WieleWielu dotkniętych ospacjentóbw doświadcza uczucia ulgi lub satysfakcji po napadzie objadania się, zwłaszczaa zarazszczególnie bezpośrednio po nim.
Następnie wzrastapojawia się poczucie winy, wstydu i udrękiwstydu.
Ze względu na wysokie wydatki na żywność mogą pojawić się problemy finansowe.
Identyfikacja wcześniejszych zaburzeń i urazów w dzieciństwie i okresie dojrzewania, a także rozwój psychomotoryczny i psychospołeczny są ważne dla terapii i dalszego postępowania.
Różnicowanie diagnostyczne od innych zaburzeń odżywiania i innych zaburzeń psychicznych (wczesne włączenie psychoterapii medycznej lub psychologicznej lub psychoterapii dzieci i młodzieży)
Bulimia wymaga psychoterapii swoistej dla zaburzenia.
Jeśli to możliwe, powinna być ona prowadzona w warunkach ambulatoryjnych przez psychoterapeutę z doświadczeniem w leczeniu osób z zaburzeniami odżywiania.
W razie potrzebyleczenie dogłębnatowarzyszących ocena i leczenie, np.zaburzeń:
lub Współpraca z dietetykiem, który ma doświadczenie w pracy z osobami dotkniętymiz bulimią i ściśle współpracuje z prowadzącymi leczenie psychoterapeutami.
Regularne konsultacje stomatologiczne w celu wyjaśnienia, leczenia i monitorowania późniejszego przebiegu uszkodzeń szkliwa zębów i przyzębia (zobacz również sekcja Badanie przedmiotowe).
Jeśli występuje żarłoczność psychiczna, pacjentomPacjentom należy zaoferować leczenie na wczesnym etapie, aby zapobiec jej przejściu bulimii w stan przewlekły.
Należy pamiętać, że niektórerzy osoby dotkniętepacjenci mają ambiwalentny stosunek do zmiany swoich zachowań żywieniowych i dlatego muszą być aktywnie motywowane do leczenia.
Osoby z żarłocznością psychicznbulimią powinny być w miarę możliwości leczone ambulatoryjnie.
Jednak w pewnych okolicznościach opcją może być również leczenie szpitalne lub na oddziale pobytu dziennego (zob. poniżej).
Wskazania do hospitalizacji
Leczenie szpitalne lub na oddziale pobytu dziennego, jeśli nie ma możliwości szybkiego leczenia ambulatoryjnego lub jeśli spełnione są następujące kryteria wskazań:
Psychiczne lub fizyczne zaburzenia współistniejące, które są wskazaniem do leczenia szpitalnego lub na oddziale pobytu dziennego (np. skłonności samobójcze, nieodpowiednio ustawionakontrolowana cukrzyca, poważne samookaleczenia, uzależnienie od narkotyków lub alkoholu).
znaczące objawy bulimii (w tym znacznie zaburzone zachowania żywieniowe, zaburzenia równowagi elektrolitowej)
powikłania ciąży związane z zaburzeniami odżywiania
okoliczności uniemożliwiające terapię w środowisku danej osoby.
Leczenia
psychoterapiaPsychoterapia
Terapia indywidualna, grupowa lub rodzinna.
SkutecznoW leczeniu bulimii najlepiej udokumentowana jest skuteczność terapii poznawczo-behawioralnej (CBT) w leczeniu bulimii jest najlepiej udokumentowana.3.
w razie potrzeby również jako program samokontroli oparty na CBT („kierowana samopomoc”)
lub alternatywnie, np. na życzenie pacjenta: psychoterapia oparta na psychologii głębi.
Ruch i odprężenie
Następujące procedury fizjoterapeutyczne, również w połączeniu, wydają się mieć korzystny wpływ na zachowania żywieniowe i parametry związane z jakością życia4:
ograniczenie spożycia płynów jako podstawowe postępowanie
ostrożne zwiększanie stężenia sodu tylko po obliczeniu stosunku elektrolitów w moczu do elektrolitów w osoczu i całkowitej ilości wody w organizmie, możliwie w warunkach szpitalnych (więcej informacji, zobacz artykuł Hiponatremia).
Postępowanie terapeutyczne przy dalszych innych powikłaniach
Dla wybranych osób z bulimią jakoskuteczną skuteczna opcjaopcją leczenia wchodzsą w rachubę walidowane, oparte na CBT programy samopomocy pod nadzorem.
Zapobieganie uszkodzeniom zębów wskutek częstych wymiotów
Najskuteczniejszą profilaktyką jest powstrzymanie się od wymiotów.
Dopóki cel ten nie zostanie osiągnięty w ramach psychoterapii, obowiązują następujące zalecenia stomatologiczne:
Ponieważ szkliwo zębów jest szczególnie wrażliwe przy niskich wartościach pH, nie należy myć zębów bezpośrednio po wymiotach, a jedynie dokładnie przepłukać usta wodą.
Przydatne jest również płukanie jamy ustnej środkami neutralizującymi kwasy, takimi jak soda oczyszczona lub leki zobojętniające sokkwas żołądkowy rozpuszczone w wodzie.
Płyny do płukania jamy ustnej, lakiery i pasty do zębów zawierające fluor zapobiegawczo zwiększają odporność szkliwa zębów.
Profilaktyka
Podstawowe zasady
Wzmocnienie umiejętności życiowych młodych ludzi.
Wspieranie poczucia własnej wartości.
Krytyczne podejście do mediów i promowanego w nich ideału piękna.
Nauka radzenia sobie z uczuciami.
Rozwój pozytywnego stosunku do własnego ciała.
DietaDostosowana dieta i sportz wyczuciemaktywność proporcjifizyczna
Jeśli dieta jest konieczna do zmniejszenia masy ciała u młodych kobiet, należy ją stosować ostrożnie. „Normalna dieta” może łatwo wymknąć się spod kontroli i przyczynić się do rozwoju zaburzeń odżywiania. To samo dotyczy aktywności fizycznej (więcej informacji można znaleźć w artykule Aktywność fizyczna a zdrowie psychiczne).
Przebieg, powikłania i rokowanie
O ile nie wskazano inaczej, sekcję oparto na tym źródle.2.
przebiegPrzebieg
Epizodyczne, powtarzające się nawroty.
OsobyU osób, u którerych jużwcześniej cierpiały na stwierdzono jadłowstręt psychiczny, mogą przechodzipojawić osię ddolegliwości jednegocharakterystyczne dodla drugiego zaburzeniabulimii.
powikPowikłania
DoustneJama ustna
Ból gardła.
Utrata szkliwa, szczególnie po wewnętrznej stronie przednich zębów.
Nasilone występowanie próchnicy.
Zapalenie ślinianki: zwykle bezbolesnabezbolesny opuchliznaobrzęk ślinianek spowodowanaspowodowany częstymi wymiotami.
ObjawyPrzewód ze strony przewodu pokarmowegopokarmowy
Częste wymioty mogą prowadzić do refluksu żołądkowo-przełykowego, zapalenia przełyku i rozerwania błony śluzowej (zespół Mallory'ego-Weissa).
Normotensyjna zasadowica hipokaliemiczna często występuje u pacjentów, którzy dużo wymiotują i często przyjmują leki moczopędne i/lub przeczyszczające.
Zwiększone ryzyko tendencji samobójczych i innych zaburzeń psychicznych, takich jak depresja i uzależnienia związane z substancjami Bliższepsychoaktywnymi. informacje,Więcej informacji - zobacz także sekcja Czynniki predysponujące.
RokowaniaRokowanie
Rokowanie jest korzystne, jeśli przebieg zaburzenia jest krótki, a pacjent jest młody w momencie wystąpienia zaburzeniadolegliwości i jeśli w rodzinie nie występowało uzależnienie od alkoholu.
Terapia poprawia rokowanie. Zaobserwowano również samoistne poprawy.
Poulsen S, Lunn S, Daniel SI, et al. A randomized controlled trial of psychoanalytic psychotherapy or cognitive-behavioral therapy for bulimia nervosa. Am J Psychiatry. 2014 Jan 1;171(1):109-16. PMID: 24275909. PubMed
Definicja: Bulimia Nawracające charakteryzujeepizody przejadania się powtarzającymi się epizodami objadania się i nadmiernym zaabsorbowaniem kontrolą masy ciała. Częstość występowania: Co(co najmniej 0,2 x w tygodniu w ciągu 3%kobiet i 0,1% mmiesiężczyzn jest dotkniętych tym zaburzeniemcy), przypodczas przypuszczalniektórych dużeje liczbieilości niezgłoszonych przypadkpokarmów są spożywane w krótkim czasie, z towarzyszącą uporczywą koncentracją na jedzeniu oraz uczuciem przymusu jedzenia.