Informacje ogólne
Definicja
- Ostre rozwarstwienie aorty (acute aortic dissection, AAD) odnosi się do uszkodzenia ściany naczynia aorty z krwotokiem śródściennym i oddzieleniem warstw ściany naczynia.1
- Najważniejsza jednostka ostrego zespołu aortalnego (acute aortic syndrome, AAS)
- Rzadki, ale zagrażający życiu stan kliniczny
- Podział według lokalizacji zgodnie z klasyfikacją Stanford
- Typ A: z zajęciem aorty wstępującej i łuku aorty
- Typ B: rozpoczyna się w gałęzi zstępującej aorty bez zmian w aorcie wstępującej
- Klinicznie rozwarstwienie aorty objawia się nagłym, silnym bólem w klatce piersiowej lub bólem pleców
- W zależności od lokalizacji: promieniowanie między łopatkami lub do jamy brzusznej i pleców
- Powikłania rozwarstwienia aorty:
- Pęknięcie aorty
- Niedokrwienie zaopatrywanych narządów i kończyn, np. udar niedokrwienny mózgu
- Wstrząs krwotoczny lub kardiogenny
- Zajęcie serca z niewydolnością zastawki aortalnej i tamponada serca
- Badaniem obrazowym z wyboru w celu wykrycia rozwarstwienia aorty jest zwykle angiografia TK.
- Leczenie powinno być prowadzone w ośrodku kardiologicznym lub specjalizującym się w chirurgii naczyniowej.
- Możliwość leczenia chirurgicznego, wewnątrznaczyniowego lub zachowawczego w zależności od wyników i indywidualnego profilu ryzyka.
- W przypadku nieleczonego rozwarstwienia śmiertelność jest bardzo wysoka.
Ostry zespół aortalny (AAS)1
- Obraz kliniczny uszkodzenia aorty, charakteryzujący się nagłymi objawami o podobnej charakterystyce klinicznej
- Obejmuje następujące jednostki:
- Ostre rozwarstwienie aorty (AAD)
- Śródścienny krwiak aorty (intramural hematoma, IMH)
- Wrzód drążący aorty (penetrating aortic ulcer, PAU)
- Urazowe uszkodzenia aorty (traumatic aortic injury, TAI)
Częstość występowania
- Badanie populacji w regionie oksfordzkim2
- Zapadalność na poziomie 6/100 000 rocznie
- Rozwarstwienia typu A wg klasyfikacji Stanford — 71,2%
- Rozwarstwienia typu B wg klasyfikacji Stanford — 28,8%
- Zapadalność na poziomie 6/100 000 rocznie
- Zapadalność zależy od wcześniejszego nadciśnienia tętniczego3
- 21/100 000 rocznie u osób z nadciśnieniem tętniczym
- 5/100 000 rocznie u osób bez nadciśnienia tętniczego
- Szczyt zapadalności po 50. roku życia
- Mężczyźni chorują częściej niż kobiety
Etiologia i patogeneza
Etiologia
- Przewlekłe uszkodzenie lub osłabienie ściany naczynia aorty
- Np. z powodu nadciśnienia tętniczego
- Zwiększone naprężenie ściany z powodu coraz większego poszerzenia naczynia
- Ostatecznie rozdarcie błony wewnętrznej i krwotok w obrębie błony środkowej oraz rozwarstwienie ściany aorty
Patogeneza
- Przy ostrym rozwarstwieniu aorty dochodzi do rozerwania tunica intima ( warstwa- błona wewnętrzna) — warstwy położonej najbardziej wewnątrz naczynia, a częściowo też tunica media ( warstwa- błona środkowa).
- Przepływająca krew dostaje się do rozdwojonej ściany naczynia (wejście/ wrota).
- Rozwarstwienie zwykle postępuje zgodnie z kierunkiem przepływu krwi
- Postępujące rozszczepienie tworzy dwa światła, prawdziwe i kanał rzekomy naczynia, oddzielone błoną rozdzielającą.
- Jeśli obecne jest dystalne rozdarcie warstwy wewnętrznej, krew może ponownie przedostać się do prawidłowego światła (ponowne wejście).
Klasyfikacja
- Klasyfikacja Stanford
- Rozwarstwienia aorty typu A
- Wszystkie rozwarstwienia obejmujące również aortę wstępującą
- Rozwarstwienie aorty typu B
- Początek dystalnie do lewej tętnicy podobojczykowej bez zajęcia aorty wstępującej
- Rozwarstwienia aorty typu A
- Klasyfikacja DeBakey,
- Typ I
- Zajęcie aorty wstępującej i zstępującej
- Typ II
- Tylko rozwarstwienie aorty wstępującej
- Typ III
- Tylko rozwarstwienie aorty zstępującej
- Typ IIIa: ograniczony do zstępującej aorty piersiowej
- Typ IIIb: przedłużenie poniżej przepony
- Typ I
- Klasyfikacja według przebiegu klinicznego1
- Ostre rozwarstwienie aorty: ≤14 dni
- Podostre rozwarstwienie aorty: 15–90 dni
- Przewlekłe rozwarstwienie aorty: >90 dni
- Klasyfikacja ostrych zespołów aortalnych (AAS)1
- Klasa 1: klasyczne rozwarstwienie aorty (aortic dissection, AD)
- Klasa 2: śródścienny krwiak aorty (intramural hematoma, IMH)
- Klasa 3: obwodowe/dyskretne rozwarstwienie aorty z wypukłością
- Klasa 4: wrzód drążący aorty (penetrating aortic ulcer, PAU) po pęknięciu blaszki miażdżycowej
- Klasa 5: jatrogenne lub urazowe uszkodzenia aorty (traumatic aortic injury, TAI)
Czynniki predysponujące4
- Nadciśnienie tętnicze1,4
- Główny czynnik ryzyka
- W około 70% przypadków
- Miażdżyca
- Tętniak aorty
- Cukrzyca4
- Palenie tytoniu
- Dziedziczne zaburzenia tkanki łącznej
- Zespół Marfana (Marfan syndrome, MFS)
- Zespół Ehlersa-Danlosa (Ehlers-Danlos syndrome, EDS)
- Dziedziczna postać tętniaków aorty piersiowej i rozwarstwień aorty
- Dziedziczne choroby naczyń
- Zapalne choroby naczyń
- Olbrzymiokomórkowe zapalenie tętnic
- Zapalenie tętnic Takayasu
- Toczeń rumieniowaty układowy
- Reumatyczne zapalenie aorty
- Choroba Behçeta
- Kiła
- Grzybicze zapalenie aorty
- Choroba Ormonda (zwłóknienie zaotrzewnowe)
- Jatrogenne rozwarstwienie
- Np. interwencje z użyciem cewnika lub operacja zastawki/aorty
- Uraz, np. komunikacyjny
- Ciąża – najczęściej typu A w trzecim trymestrze
- Nadużywanie substancji psychoaktywnych (np. kokainy)
- Przyjmowanie fluorochinolonów5-6
- Obecne dane pozwalają jednak spojrzeć na tę korelację z innej perspektywy.7
ICD-10
- I71 Tętniak i rozwarstwienie aorty
- I71.0 Tętniak rozwarstwiający aorty [dowolnego odcinka]
- I71.1 Tętniak odcinka piersiowego aorty, pęknięty
- I71.3 Tętniak odcinka brzusznego aorty, pęknięty
- I71.5 Tętniak odcinka piersiowo-brzusznego aorty, pęknięty
- I71.8 Tętniak aorty o nieokreślonym umiejscowieniu, pęknięty
- I71.9 Tętniak aorty o nieokreślonym umiejscowieniu, bez informacji o pęknięciu
- Q25 Wrodzone wady rozwojowe dużych tętnic
- Q25.4 Inne wrodzone wady rozwojowe aorty
Diagnostyka
Kryteria diagnostyczne
Wytyczne: diagnostyka przypadku podejrzenia rozwarstwienia aorty1
- Kliniczne podejrzenie ostrego zespołu aortalnego
- Diagnostyka laboratoryjna (patrz poniżej)
- Diagnostyka obrazowa
- Priorytetowe badania to TK, RM i TEE.
- Angiografia TK lub angiografia RM
- Dla optymalnej oceny zakresu rozwarstwienia i często wrót rozwarstwienia
- Doskonała do diagnozowania IMH, PAU i TAI
- Echokardiografia przezprzełykowa (TEE)
- Lepsza wizualizacja przepływu krwi i lokalizacja rozwarstwień
- Odpowiednia dla niestabilnych pacjentów i do monitorowania zmian (opieka śródoperacyjna / intensywna terapia)
Ocena ryzyka zwiększająca prawdopodobieństwo oceny wstępnej8
- Ocena ryzyka od 0 do 3 punktów (1 punkt za każdą pozytywną kategorię)
- Wysokie ryzyko w wywiadzie
- Zespół Marfana (lub inne zaburzenia tkanki łącznej)
- Zaburzenia aorty w wywiadzie rodzinnym
- Rozpoznane zaburzenie zastawki aortalnej
- Tętniak aorty piersiowej w wywiadzie
- Wcześniejsze manipulacje w obszarze aorty (w tym operacje kardiochirurgiczne)
- Ból świadczący o wysokim ryzyku
- Ból w klatce piersiowej, pleców lub brzucha spełniający którekolwiek z poniższych kryteriów:
- Nagły początek
- Duża intensywność bólu
- Rozrywający charakter
- Ból w klatce piersiowej, pleców lub brzucha spełniający którekolwiek z poniższych kryteriów:
- Wyniki badań świadczące o wysokim ryzyku
Diagnostyka różnicowa
- Ostry zespół wieńcowy (OZW)
- Tętniak aorty
- Niedokrwienie krezki
- Zatorowość płucna
- Odmiedniczkowe zapalenie nerek
- Kamienie nerkowe
- Uraz rdzenia kręgowego
- Inne przyczyny ostrego bólu w klatce piersiowej
- Inne przyczyny ostrego brzucha
Wywiad lekarski
- Ostry początek dolegliwości
- Dolegliwości kliniczne1,4,9-10
- Ostry ból w klatce piersiowej lub ból pleców
- Nagły początek bólu
- Lokalizacja, zwłaszcza za mostkiem i między łopatkami
- Ból wędrujący
- Najsilniejszy ból, jaki kiedykolwiek pacjent doświadczył („rozdzierający ból”)
- Ból brzucha
- Omdlenie
- Wstrząs
- Ostry ból w klatce piersiowej lub ból pleców
- Ostre powikłania1,10
- Niewydolność zastawki aortalnej
- Tamponada serca
- Zawał mięśnia sercowego
- Ostra niewydolność serca
- Wysięk opłucnowy
- Deficyty neurologiczne (śpiączka, udar)
- Uraz rdzenia kręgowego
- Niedokrwienie krezki z ostrym bólem brzucha
- Ostra niewydolność nerek
- Niedokrwienie kończyn dolnych
- Cechy kliniczne zaburzeń tkanki łącznej (np. wysoki wzrost przy zespole Marfana)
- Zaburzenia aorty w wywiadzie rodzinnym
Badanie przedmiotowe
- Ogólne badanie fizykalne z parametrami życiowymi
- Często podwyższone ciśnienie tętnicze (ok. 50 %)9
- Objawy wstrząsu
- Różnica ciśnienia tętnicze (ok. 15 %)9,11
- Różnica tętna lub ciśnienia skurczowego między ramionami
- Deficyt tętna (ok. 19 %)
- Różnica między częstością akcji serca a wyczuwalnym tętnem
- Szmery rozkurczowe serca9
- Objawy niewydolności zastawki aortalnej w rozwarstwieniu typu A
- Objawy wysięku osierdziowego lub tamponady (ok. 13 %)
- Przekrwienie żył szyjnych, tętno paradoksalne i hipotonia
- Objawy kliniczne zaburzeń tkanki łącznej
- Zespół Marfana (MFS) lub zespół Ehlersa-Danlosa (EDS)
Diagnostyka specjalistyczna
Diagnostyka laboratoryjna
- Wymagane parametry laboratoryjne1
- Morfologia krwi
- Białko C-reaktywne (CRP), prokalcytonina
- Zapalenie, SIRS, sepsa
- Kinaza kreatynowa (CK)
- Uszkodzenie reperfuzyjne, rabdomioliza
- Troponina I lub T
- Niedokrwienie mięśnia sercowego, zawał mięśnia sercowego
- D-dimery
- Podwyższone w rozwarstwieniu aorty, zatorowości płucnej, zakrzepicy
- Wysoka swoistość, dzięki czemu nadaje się do wykluczenia rozwarstwienia aorty1
- Kreatynina, AST, ALT, mleczan, glukoza
- Gazometria krwi
- Zaburzenia metaboliczne, natlenienie
EKG
- Wykluczenie innych chorób z bólem w klatce piersiowej jako pierwotnym objawem (np. zawał mięśnia sercowego)
- W razie potrzeby wykrywanie typowych dla niedokrwienia zmian w EKG również w rozwarstwieniu aorty
- Rozwarstwienia typu A i zajęcie naczyń wieńcowych mogą prowadzić do zawału serca.
- Zapis EKG nie wzbudza podejrzeń w 38% rozwarstwień typu B.
Diagnostyka obrazowa
- Cel diagnostyki obrazowej w stanach nagłych:
- Badanie w przydatne w diagnostyce różnicowej
- Wykrycie rozwarstwiającej się ściany: warstwa oddzielająca dwa światła aorty jako dowód rozwarstwienia aorty
- Echokardiografia przezklatkowa (TTE)
- Zalecana jako wstępna procedura obrazowania we wszystkich podejrzanych przypadkach1
- TK, RM i TEE są równie wiarygodne w potwierdzaniu lub wykluczaniu ostrego rozwarstwienia aorty (AAD)12.
- Angiografia TK
- Często podstawowa diagnostyka z wyboru
- Odpowiednia u niestabilnych pacjentów (w zależności od lokalnej dostępności i wiedzy specjalistycznej)1
- Dla optymalnej oceny zakresu rozwarstwienia
- Doskonała do diagnozowania IMH, PAU i TAI
- Echokardiografia przezprzełykowa (TEE)
- Angiografia RM
- W stanach nagłych niekorzystny długi czas badania
- U stabilnych pacjentów (w zależności od lokalnej dostępności i wiedzy specjalistycznej)
- Powtórzenie obrazowania przy:
- Negatywnych wynikach badań i utrzymującym się podejrzeniu klinicznym
- W przypadku niepowikłanego rozwarstwienia aorty typu B i leczenia zachowawczego
- Angiografia TK
- RTG klatki piersiowej
- Wykluczenie innych patologii klatki piersiowej
- Można rozważyć, jeśli prawdopodobieństwo kliniczne jest niskie
- Poszerzone śródpiersie u 39–56% w przypadku rozwarstwienia typu B
- Nie wyklucza rozwarstwienia, ponieważ wyniki nie wzbudzają podejrzeń w 19–36% przypadków.
Wskazania do skierowania do hospitalizacji
- Hospitalizacja w trybie nagłym w przypadku podejrzenia choroby.
- Transport pod eskortą ratownika medycznego do ośrodka kardiologicznego dysponującego niezbędną wiedzą specjalistyczną.
- Szpital powinien zostać poinformowany z wyprzedzeniem.
Leczenie
Cele leczenia
- Stabilizacja czynności życiowych
- Odpowiednie leczenie bólu
- Uniknięcie powikłań
- Ustalenie podstawowych koncepcji terapii:
- Chirurgiczne lub wewnątrznaczyniowe leczenie rozwarstwienia
- Terapia zachowawcza
Ogólne informacje o terapii
- Leczenie w ośrodku chorób serca i naczyń z doświadczeniem w zabiegach chirurgicznych i wewnątrznaczyniowych
- Zwykle intensywne monitorowanie medyczne i leczenie
- Ścisłe monitorowanie funkcji życiowych
- Zawsze z towarzyszącym leczeniem farmakologicznym (analgezja, obniżenie ciśnienia tętniczego)
- Koncepcja terapii w zależności od rodzaju i lokalizacji ostrego rozwarstwienia aorty
- Rozwarstwienie aorty typu A13
- Nagłe wskazanie do leczenia chirurgicznego
- Niepowikłane rozwarstwienie aorty typu B,
- Zalecane leczenie zachowawcze
- W razie potrzeby leczenie wewnątrznaczyniowe (thoracic endovascular aortic repair, TEVAR)
- Powikłane rozwarstwienie aorty typu B1
- Zalecana terapia wewnątrznaczyniowa (thoracic endovascular aortic repair, TEVAR)
- W razie potrzeby interwencja chirurgiczna
- Uwzględnienie indywidualnych aspektów klinicznych i anatomicznych
- Rozwarstwienie aorty typu A13
Wytyczne: zalecenia dotyczące leczenia rozwarstwienia aorty1
- W przypadku wszystkich pacjentów z rozwarstwieniem aorty zalecana jest farmakoterapia obejmująca łagodzenie bólu i kontrolę ciśnienia tętniczego.
- U pacjentów z rozwarstwieniem aorty typu A zalecana jest pilna operacja.
- U pacjentów z ostrym rozwarstwieniem aorty typu A i nieprawidłową perfuzją narządów, interwencja hybrydowa (tj. należy rozważyć wymianę aorty wstępującej i/lub łuku aorty wraz z przezskórnym zabiegiem dodatkowej gałęzi aorty lub bocznej gałęzi tętnicy).
- Przy niepowikłanym rozwarstwieniu aorty typu B zaleca się zawsze stosowanie farmakoterapii.
- Przy niepowikłanym rozwarstwieniu aorty typu B należy również rozważyć wewnątrznaczyniową naprawę aorty piersiowej (TEVAR).
- Przy powikłanym rozwarstwieniu aorty typu B zalecana jest wewnątrznaczyniowa naprawa aorty piersiowej (TEVAR).
- Przy powikłanym rozwarstwieniu aorty typu B można rozważyć interwencję chirurgiczną.
Leczenie farmakologiczne
Obniżenie ciśnienia tętniczego
- Cel obniżenia ciśnienia tętniczego,
- Obniżenie skurczowego ciśnienia tętniczego
- Dożylne leki przeciwnadciśnieniowe4
- Beta-blokery (np. esmolol, metoprolol)
- Środki rozszerzające naczynia (np. labetolol (w ramach importu docelowego), nitroprusydek)
- W dalszym przebiegu, przejście na doustne leki przeciwnadciśnieniowe
- Obniżenie do 130/80 mmHg i niżej (jeśli tolerowane)
- W większości przypadków konieczna jest terapia skojarzona kilkoma lekami przeciwnadciśnieniowymi.
Analgezja
- Odpowiednia analgezja, np. za pomocą opioidowych leków przeciwbólowych (morfina)
Leczenie chirurgiczne
Rozwarstwienie aorty typu A
- Wskazanie do natychmiastowego leczenia chirurgicznego1
- Otwarta chirurgiczna wymiana aorty na protezę aortalną
- Często stosowanym materiałem do produkcji protez naczyniowych jest polimer zwany Dacron.
- Dostępna jest również wstawka z zastawką (proteza naczyniowa z zastawką serca).
- W przypadku długich rozwarstwień rozciągających się do dystalnej części aorty, stosuje się protezę naczyniową ze swobodnie unoszącym się dystalnym końcem w aorcie zstępującej, którą łączy się z inną protezą podczas drugiej operacji (technika trąby słonia, elephant trunk).
- Utrzymanie krążenia przez płuco-serce
- Jeśli to konieczne, podejmuje się dalsze działania w zakresie kardiochirurgii i chirurgii naczyniowej (np. naprawa zastawki aortalnej).
- W przypadku nieprawidłowej perfuzji z uszkodzeniem narządu w razie potrzeby stosowane są interwencje hybrydowe.
- Otwarta chirurgiczna wymiana aorty wstępującej i/lub łuku aorty
- Równoległy przezskórny zabieg na aorcie lub odpowiedniej tętnicy
Rozwarstwienie aorty typu B
- Możliwe wskazanie do operacji, jeśli rozwarstwienie aorty typu B jest ostre i powikłane.1
- Leczenie wewnątrznaczyniowe jest często podstawową terapią z wyboru.
- W przypadku przeciwwskazań lub niepowodzenia terapii wewnątrznaczyniowej
- Brakuje badań z randomizacją porównujących zabieg wewnątrznaczyniowy lub otwarty w przypadku ostrego powikłanego rozwarstwienia typu B.
Leczenie wewnątrznaczyniowe
Wewnątrznaczyniowa naprawa aorty piersiowej (TEVAR)
- Wskazania
- Powikłane rozwarstwienie aorty typu B1
- W razie potrzeby, w przypadku niepowikłanego rozwarstwienia aorty typu B i zestawienia profilu ryzyka, np.:
- Duża średnica aorty
- Niekontrolowany ból
- Oporne na leczenie nadciśnienie tętnicze
- Czynniki ryzyka przewlekłej ekspansji
- Zabieg
- Dostęp przez tętnicę udową wspólną
- Umieszczenie stentgraftu w świetle naczynia
- Zakrycie miejsca wejścia rozwarstwienia
- Zapobiega to kompresji prawdziwego światła przez kanał rzekomy powstający pod ciśnieniem.
- Prowadzi do wykrzepiania w kanale rzekomym.
- Ryzyko niedrożności odgałęzięń tętniczych aorty
Inne zabiegi specjalne
- Implantacja stentów zaopatrujących rozwarstwienie (technika PETTICOAT)
- Fenestracja wewnątrznaczyniowa
- Technika "trąby słonia"
- Procedura rewaskularyzacji poszczególnych gałęzi aorty
Zapobieganie
- Leczenie chorób podstawowych i czynników ryzyka
- Kontrola ciśnienia tętniczego przy nadciśnieniu tętniczym
- Kontrola glikemii we krwi przy cukrzycy
- Abstynencja nikotynowa
- Regularne badania kontrolne tętniaka aorty
Przebieg, powikłania i rokowanie
Przebieg
- Choroba rozpoczyna się nagłym bólem w okolicy brzucha/pleców.
- Często dochodzi do szybkiej progresji, która prowadzi do wstrząsu i zgonu pacjenta.
Powikłania
- Powikłania aorty
- Pęknięcie aorty (pęknięcie kanału rzekomego)
- Gwałtowne rozszerzenie aorty
- Niewydolność zastawki aortalnej
- Tamponada osierdzia
- Rozwarstwienie typu A może skutkować krwawieniem osierdziowym z tamponadą serca.
- Krwotoczny wysięk opłucnowy
- Ostra niewydolność serca
- Hipotonia, niestabilność hemodynamiczna, wstrząs
- Nieprawidłowa perfuzja gałęzi aorty z niewydolnością narządową1
- Zawał mięśnia sercowego
- Udar niedokrwienny
- Niedokrwienie krezki
- Niedokrwienie nerek z ostrą niewydolnością nerek
- Niedokrwienie rdzenia kręgowego z zespołem przekrojowym
- Jedno z najpoważniejszych powikłań
- Niedokrwienie kończyn
- Zmniejszona perfuzja mózgowa z deficytami neurologicznymi aż do śpiączki
- Oporne na leczenie nadciśnienie
- Utrzymujące się nadciśnienie tętnicze pomimo podawania trzech różnych leków przeciwnadciśnieniowych
- Objawy niestabilności lub nieprawidłowej perfuzji nerek
Rokowanie
- Rozwarstwienie typu A wg klasyfikacji Stanford
- Niepowikłane rozwarstwienie typu B wg klasyfikacji Stanford z leczeniem zachowawczym14
- 30-dniowa śmiertelność na poziomie 2,4%
- Wskaźnik przeżycia po 1 roku 86,2–100%
- Wskaźnik przeżycia po 5 latach 59–97,2%
- Powikłane rozwarstwienie typu B wg klasyfikacji Stanford z terapią wewnątrznaczyniową14
- 30-dniowa śmiertelność na poziomie 7,3%
- Wskaźnik przeżycia po 1 roku 62–100%
- Wskaźnik przeżycia po 5 latach 61–87%
Dalsze postępowanie
- Regularna obserwacja kliniczna, np. miesiąc i 6 miesięcy po zdarzeniu, a następnie w odstępach rocznych1
- Po rekonstrukcji zastawek serca coroczne badanie echokardiograficzne
- Po reimplantacji tętnic wieńcowych kontrola ergometryczna i, w razie wystąpienia objawów klinicznych, koronarografia
- Czynniki ryzyka progresji rozwarstwienia, powstania tętniaka lub pęknięcia:
- Średnica aorty
- Nieodpowiednio leczone nadciśnienie tętnicze
- Perfuzja kanału rzekomego
- Zaawansowany wiek biologiczny
Informacje dla pacjentów
Informacje dla pacjentów w Deximed
Ilustracje

Tętniak aorty brzusznej z rozwarstwieniem w badaniu USG (dzięki uprzejmości sonographiebilder.de © Albertinen-Diakoniewerk e. V., Hamburg).
Źródła
Wytyczne
- ESC Guidelines for the Management of peripheral arterial and aortic diseases, 2024. www.escardio.org
LiteraturPiśmiennictwo
- European Society of Cardiology (ESC). Aortic Diseases Guidelines. Stand 2015. www.escardio.org
- Howard DP, Banerjee A, Fairhead JF, et al. Population-based study of incidence and outcome of acute aortic dissection and premorbid risk factor control: 10-year results from the Oxford Vascular Study. Circulation. 2013;127(20):2031-2037. doi:10.1161/CIRCULATIONAHA.112.000483 pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Olsson C, Thelin S, Stahle E, et al. Thoracic aortic aneurysm and dissection: increasing prevalnece and improved outcomes reported in a nationwide population-based study of more than 14000 cases from 1987 to 2002 . Circulation 2006; 114: 2611-8. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Pape LA, Awais M, Woznicki EM. Presentation, Diagnosis, and Outcomes of Acute Aortic Dissection: 17-Year Trends From the International Registry of Acute Aortic Dissection. J Am Coll Cardiol 2015 Jul 28; 66(4): 350-8. pmid:26205591 PubMed
- Singh S, Nautiyal A. Aortic Dissection and Aortic Aneurysms Associated with Fluoroquinolones: a Systematic Review and Meta-Analysis of Observational Studies. Am J Med 2017. pmid:28739200 PubMed
- Pasternak B, Inghammar M, Svanström H. Fluoroquinolone use and risk of aortic aneurysm and dissection: Nationwide cohort study. BMJ 2018 Mar 8; 360: k678. pmid: 29519881 PubMed
- Gopalakrishnan C, Bykov K, Fischer MA, Connolly JG, Gagne JJ, Fralick M. Association of Fluoroquinolones With the Risk of Aortic Aneurysm or Aortic Dissection. JAMA Intern Med. 2020. PMID: 32897307. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Rogers AM, Hermann LK, Booher AM, et al. Sensitivity of the aortic dissection detection risk score, a novel guideline-based tool for identification of acute aortic dissection at initial presentation: results from the international registry of acute aortic dissection. Circulation. 2011;123(20):2213-2218. doi:10.1161/CIRCULATIONAHA.110.988568 pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Klompas M. Does this patient have an acute thoracic aortic dissection?. JAMA 2002; 287: 2262-72. PubMed
- Thrumurthy SG, Karthikesalingam A, Patterson BO, et al. The diagnosis and management of aortic dissection. Clinical review. BMJ 2012; 344: d8290. BMJ (DOI)
- Hagan PC, Nienaber CA, Isselbacher EM, et al. The International Registry of Acute Aortic Dissection (IRAD) : new insights into an old disease. JAMA 2000; 283: 897-903. PubMed
- Shiga T, Wajima Z, Apfel CC, Inoue T, Ohe Y. Diagnostic Accuracy of Transesophageal Echocardiography, Helical Computed Tomography, and Magnetic Resonance Imaging for Suspected Thoracic Aortic Dissection: Systematic Review and Meta-analysis. Arch Intern Med 2006; 166: 1350-6. PubMed
- Safi HJ, Estrera AL. Aortic dissection. Br J Surg 2004; 91: 523-5. PubMed
- Moulakakis KG, Mylonas SN, Dalainas I, Kakisis J, Kotsis T, Liapis CD. Management of complicated and uncomplicated acute type B dissection. A systematic review and meta-analysis. Ann Cardiothorac Surg. 2014;3(3):234-246. doi:10.3978/j.issn.2225-319X.2014.05.08 pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
Autorzy
- Tomasz Tomasik; dr hab. n. med. Prof.; specjalista medycyny rodzinnej; Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum w Krakowie (redaktor)
- Tomasz Sobalski; specjalista medycyny rodzinnej; NZOZ Gabinet Lekarza Rodzinnego Tomasz Sobalski Zielonki (recenzent)
- Jonas Klaus, lekarz, Fryburg Bryzgowijski