Compare with  
Legend:
inserted text deleted text

Objawy refluksu

Informacje ogólne

Definicja

  • Klasyczne objawy refluksu to zgaga, odbijanie kwasem, cofanie się treści żołądkowej do przełyku (regurgitacja) i piekący ból w nadbrzuszu, który może promieniować za mostek (zamostkowy).
  • Objawy często nasilają się po jedzeniu lub podczas leżenia lub schylania się.
  • Oprócz klasycznych objawów mogą wystąpić objawy związane z refluksem przełyku i żołądka, takie jak dyskomfort w nadbrzuszu, nudności, dyspepsja, dysfagia i uczucie „guli w gardle”, jak również objawy pozaprzełykowe, takie jak chrypka, ból gardła i kaszel.1

Częstość występowania

  • Częstość występowania choroby refluksowej przełyku w Europie wynosi 8,8-25,9% populacji, przy czym sporadyczna zgaga i inne objawy refluksu są jeszcze częstsze.2

Rozważania diagnostyczne

  • Łagodne, przejściowe objawy refluksu mogą również występować fizjologicznie u zdrowych osób, zwłaszcza po dużych, wysokotłuszczowych lub wysokokwasowych posiłkach oraz po spożyciu alkoholu.
  • Jeśli zgaga i inne typowe objawy występują co najmniej 1 do 2 razy w tygodniu i ograniczają jakość życia, spełnione są kliniczne kryteria choroby refluksowej przełyku (GERD).1 
  • Choroba refluksowa przełyku jest omówiona w osobnym artykule i obejmuje kilka podgrup:
    • nadżerkowe refluksowe zapalenie przełyku
    • nienadżerkowe refluksowe zapalenie przełyku
    • nadwrażliwy przełyk
    • czynnościowe dolegliwości refluksowe
    • pozaprzełykowe objawy refluksu oraz
    • powikłania refluksu, w tym przełyk Barretta3
  • Nasilenie objawów refluksu i wyniki badań endoskopowych zapalenie przełyku (makroskopowe i histologiczne zapalenie błony śluzowej) tylko nieznacznie ze sobą korelują. Oznacza to, że pacjenci z łagodnymi objawami mogą mieć ciężkie zapalenie przełyku, a pacjenci z ciężkimi objawami mogą mieć niewzbudzające podejrzeń wyniki endoskopii. Gastroskopia może potwierdzić podejrzenie GERD, ale nie może wykluczyć GERD, ponieważ tylko około 50% pacjentów z GERD ma nadżerkowe zapalenie przełyku.1,4
  • Korelacja między nasileniem objawów a stopniem refluksu mierzonym w przełyku za pomocą 24-godzinnej pH-metrii jest znacznie silniejsza.

Przyczyna konsultacji

  • Osoby dotknięte chorobą często szukają pomocy medycznej, ponieważ nie są w stanie samodzielnie kontrolować objawów poprzez zmianę stylu życia i stosowanie leków dostępnych bez recepty.
  • Obawa, że u podłoża może leżeć poważna choroba, jest również możliwym powodem konsultacji.

Niebezpieczny przebieg, którego można uniknąć

  • Objaw zgagi jest często spowodowany chorobą refluksową przełyku (GERD).
  • Stopień uszkodzenia błony śluzowej można zobaczyć tylko podczas gastroskopii.
  • Szczególnie w przypadku objawów alarmowych, takich jak dysfagia, odynofagia i utrata masy ciała , należy rozważyć gruczolakoraka przełyku.
  • Wiodące objawy w nadbrzuszu mogą być spowodowane wrzodem żołądka lub dwunastnicy.
  • Smoliste stolce, krwawe wymioty i niewyjaśniona niedokrwistość wskazują na krwawienie z przewodu pokarmowego, które może pochodzić z przełyku, żołądka lub dwunastnicy i należy je pilnie wyjaśnić.
  • Piekący ból za mostkiem może być również korelatem dławicy piersiowej jako objaw choroby wieńcowej (coronary heart disease – CHD). Należy również wziąć pod uwagę inne rozpoznania w ramach diagnostyki różnicowej dotyczące bólu w klatce piersiowej i ewentualnie wykluczyć możliwe do uniknięcia niebezpieczne objawy.1

ICD-10

  • R12 Zgaga
  • R13 Dysfagia

Diagnostyka różnicowa

Choroba refluksowa przełyku

  • Choroba refluksowa przełyku jest spowodowana cofaniem się treści żołądkowej lub dwunastniczej do przełyku, zwykle z powodu dysfunkcji dolnego zwieracza przełyku.
  • Zgaga, odbijanie kwasem i cofanie się treści żołądkowej do przełyku (regurgitacja), a także piekący ból narastający od nadbrzusza do mostka to klasyczne objawy choroby refluksowej przełyku (GERD).
  • Aby postawić kliniczną diagnozę GERD, objawy muszą występować od 1 do 2 razy w tygodniu i ograniczać jakość życia.
  • Ponadto mogą wystąpić nudności, wymioty, dyspepsja, dysfagia i uczucie „guli w gardle”, a także objawy pozaprzełykowe, takie jak chrypka, ból gardła i kaszel
  • Czynniki predysponujące: otyłość, nawyki żywieniowe, nadużywanie alkoholu, palenie, ciąża
  • Nasilenie często z powodu dużych, wysokotłuszczowych i kwaśnych posiłków, zwłaszcza tuż przed pójściem spać, a także leżenia i pochylania się
  • Rozpoznanie ustala się przede wszystkim na podstawie objawów przedmiotowych. Szczególnie w przypadku wystąpienia objawów ostrzegawczych, takich jak utrata masy ciała lub dysfagia, u pacjentów z profilem ryzyka, w przypadku długiej historii medycznej, nietypowych objawów lub braku odpowiedzi na leczenie, należy wykonać endoskopię i, w razie potrzeby, dalszą diagnostykę.
  • Pozytywny wynik badania endoskopowego w kierunku refluksowego zapalenia przełyku lub pozytywny wynik 24-godzinnej pH-metrii potwierdzają rozpoznanie. Endoskopia niewzbudzająca podejrzeń nie wyklucza klinicznie istotnego refluksu.
  • Leczeniem pierwszego wyboru, oprócz zmiany stylu życia, jest stosowanie inhibitorów pompy protonowej.1-3

Dyspepsja czynnościowa (niestrawność)

  • Przewlekły nawracający ból w nadbrzuszu, zgaga, wzdęcia i uczucie pełności, nudności i wymioty bez wyraźnych objawów refluksu i bez widocznego organicznego korelatu w rutynowej diagnostyce klinicznej
  • Jest to rozpoznanie przez wykluczenie. Badania laboratoryjne, USG jamy brzusznej, endoskopia i ewentualnie tomografia komputerowa nie wykazują zmian organicznych.
  • Wiek często poniżej 50 lat, często występują również objawy zespołu jelita drażliwego, inne dolegliwości czynnościowe, a także współistniejące choroby psychiczne, takie jak lęk i depresja.
  • Często obserwuje się możliwy związek lub nasilenie objawów pod wpływem czynników stresu psychospołecznego.
  • W terapii kładzie się nacisk na edukację pacjenta, inhibitory pompy protonowej, fitoterapeutyki i ewentualnie eradykację Helicobacter pylori, leki przeciwdepresyjne lub psychoterapię.

Zapalenie żołądka

  • Zapalenie błony śluzowej żołądka
  • Najczęstsze przyczyny to zakażenie Helicobacter pylori, leki, takie jak np. niesteroidowe leki przeciwzapalne lub nadużywanie alkoholu.
  • Typowe objawy obejmują ból w nadbrzuszu, dyspepsja, nudności i wymioty. U wielu pacjentów choroba przebiega bezobjawowo.
  • Rozpoznanie można postawić na podstawie gastroskopii, zwykle z biopsją, badaniem histologicznym i testem na obecność Helicobacter pylori.
  • Terapeutycznie stosuje się inhibitory pompy protonowej; przyczynowo należy unikać czynników wyzwalających i, w zależności od wyników, w razie potrzeby należy przeprowadzić eradykację Helicobacter pylori.

Wrzód dwunastnicy lub żołądka

  • Wrzody błony śluzowej żołądka i dwunastnicy są zwykle spowodowane zakażeniem Helicobacter pylori lub stosowaniem leków wrzodotwórczych, takich jak niesteroidowe leki przeciwzapalne.
  • Wrzody dwunastnicy występują częściej u młodszych pacjentów (30–55 lat), natomiast wrzody żołądka występują częściej w starszym wieku (od 55. roku życia).
  • Typowe są epizodyczne bóle w nadbrzuszu, poprawa po przyjęciu pokarmu i leków zobojętniających, bóle nocne i palenie tytoniu w wywiadzie. Mogą również wystąpić wzdęcia, wczesne uczucie sytości, nudności i wymioty. Niektórzy pacjenci pozostają bezobjawowi.
  • Rozpoznanie kliniczne jest niepewne, ostateczną diagnozę stawia się na podstawie gastroskopii.
  • Mogą wystąpić zagrażające życiu powikłania, takie jak krwawienie, perforacja i penetracja. Nie wolno zapominać o raku żołądka.
  • Leczenie polega na stosowaniu inhibitorów pompy protonowej, unikaniu leków wrzodotwórczych i ewentualnie eradykacji Helicobacter pylori.

Dyspepsja spowodowana alkoholem

Eozynofilowe zapalenie przełyku

  • Zapalenie przełyku z naciekiem przez granulocyty eozynofilowe, prawdopodobnie pochodzenia autoimmunologicznego i alergicznego.
  • Występujące częściej u mężczyzn, zwykle w średnim wieku
  • Związek z alergiami pokarmowymi, celiakią, chorobami atopowymi
  • Nieswoiste objawy: dysfagia, zgaga, ból za mostkiem i wymioty.
  • Rozpoznanie stawia się na podstawie endoskopii i biopsji z badaniem histologicznym.
  • Opcje terapeutyczne obejmują miejscowe steroidy, inhibitory pompy protonowej i, w razie potrzeby, dietę eliminacyjną.6

Neuropatie autonomiczne przewodu pokarmowego

  • Zaburzenia motoryki przełyku i/lub żołądka spowodowane przez neuropatie autonomiczne, np. w kontekście cukrzycy
  • Możliwe objawy to zgaga, regurgitacja, dysfagia i dyskomfort w nadbrzuszu.
  • Diagnostyka obejmuje gastroskopię, ewentualnie USG jamy brzusznej, 24-godzinną pH-metrię i manometrię przełyku, a także dalszą diagnostykę w przypadku podejrzenia gastroparezy.
  • Oprócz leczenia choroby podstawowej i zmian związanych ze stylem życia, stosuje się leczenie objawowe inhibitorami pompy protonowej, a w przypadku dysfagii można rozważyć prokinetyki, środki rozluźniające mięśnie, zabiegi endoskopowe i chirurgiczne.

Achalazja

  • Rzadka choroba neurodegeneracyjna prowadząca do zaburzeń motoryki przełyku.
  • Klinicznie występuje dysfagia, zgaga, regurgitacja, ból zamostkowy i utrata masy ciała.
  • Rozpoznanie stawia się na podstawie gastroskopii, manometrii przełyku i ewentualnie badania przełyku w czasie przełykania.
  • W leczeniu stosuje się doustnych antagonistów wapnia oraz różne zabiegi endoskopowe i chirurgiczne.7 

Skurcze przełyku

  • Rzadkie zaburzenie motoryki przełyku o niejasnej przyczynie
  • Klinicznie może wystąpić zgaga, odbijanie kwasem, dysfagia i ból zamostkowy.
  • Diagnostyka polega na wykonaniu manometrii przełyku.8

Uchyłek przełyku

  • Uchyłek przełyku, najczęściej występujący: uchyłek Zenkera
  • Choroba wieku podeszłego
  • Może wystąpić dysfagia, regurgitacje, kaszel, chrypka i utrata masy ciała
  • Diagnozę można postawić na podstawie badania przełyku w czasie przełykania i endoskopii, ale w tym drugim przypadku można również przeoczyć uchyłek.
  • Jeśli objawy są poważne, można przeprowadzić leczenie endoskopowe lub chirurgiczne.9

Rak przełyku

  • Choroba występuje w zaawansowanym wieku (średni wiek w momencie rozpoznania: 70 lat), przy czym wiek zachorowania jest niższy w przypadku gruczolakoraka (od 50. roku życia) niż w przypadku raka płaskonabłonkowego.
  • Objawy alarmowe to narastające trudności w połykaniu, utrata masy ciała, pogorszenie ogólnego stanu fizycznego, ból i niedokrwistość. Dysfagia występuje tylko w zaawansowanych stadiach choroby; wcześniej często są to dolegliwości rozproszone.
  • Czynniki predysponujące: palenie tytoniu, nadużywanie alkoholu, choroba refluksowa, achalazja, otyłość, przebyta radioterapia
  • Rozpoznanie stawia się na podstawie gastroskopii.

Dławica piersiowa

  • Dławica piersiowa może objawiać się palącym bólem zamostkowym.
  • W typowej stabilnej dusznicy bolesnej ból jest zależny od obciążenia (po wysiłku) i ustępuje ponownie w spoczynku. Typowe jest również nasilenie po jedzeniu.
  • W niestabilnej dławicy piersiowej ataki występują ponownie, nawet przy niewielkim wysiłku lub ewentualnie w spoczynku.
  • Nietypowe objawy częściej występują u kobiet i osób z cukrzycą.
  • Czynniki ryzyka obejmują płeć męską, starszy wiek, znane choroby naczyniowe, cukrzycę, hiperlipidemię, nadciśnienie tętnicze, palenie tytoniu, dodatni wywiad rodzinny.
  • Oprócz choroby wieńcowej, niedokrwienie mięśnia sercowego może być również wywołane m.in. przez zwężenie zastawki aortalnej, arytmie, skurcze naczyń wieńcowych, przerost mięśnia sercowego lub wyraźną niedokrwistość.
  • W razie potrzeby należy wykonać badania laboratoryjne i elektrokardiograficzne w celu wykluczenia ostrego zawału serca.
  • Oprócz EKG i echokardiografii, diagnostyka obejmuje różne nieinwazyjne procedury (próba wysiłkowa EKG, echokardiografia wysiłkowa, scyntygrafia mięśnia sercowego, RM serca i angiografia TK) oraz inwazyjną koronarografię w celu wykrycia choroby wieńcowej i powodowanego przez nią niedokrwienia mięśnia sercowego.

Nerwoból międzyżebrowy/zespół ściany klatki piersiowej

  • Ból mięśniowo-szkieletowy w okolicy klatki piersiowej
  • Najczęstsza przyczyna bólu w klatce piersiowej w praktyce lekarza rodzinnego
  • Typowe są dobrze zdefiniowane kłujące bóle, które mogą być wywoływane przez ruch (nie wysiłek) i palpację.
  • Po ewentualnym wykluczeniu ważnych diagnoz różnicowych i możliwych do uniknięcia niebezpiecznych przebiegów (np. ostrego zespołu wieńcowego, patrz także Diagnostyka różnicowa bólu w klatce piersiowej), oprócz edukacji pacjenta zwykle prowadzi się leczenie objawowe i obserwację.
  • Oprócz przyczyn mięśniowych, blokad stawów i zmian zwyrodnieniowych, w zespole ściany klatki piersiowej należy również wziąć pod uwagę określone przyczyny, takie jak osteoporoza, uszkodzenie krążka międzykręgowego, uraz, nowotwory złośliwe lub półpasiec.
  • Inne możliwe rozpoznania w ramach diagnostyki różnicowej i procedurę diagnostyczną bólu w klatce piersiowej omówiono w artykułach Ból w klatce piersiowej i Ból w kręgosłupie piersiowym i klatce piersiowej.

Wywiad lekarski

Objawy

  • Typowe objawy refluksu: Zgaga, odbijanie, piekący ból zamostkowy pochodzący z nadbrzusza, nudności i wymioty
  • Objawy pozaprzełykowe: kaszel, chrypka, ból gardła
  • Regurgitacja, trudności z przełykaniem?
  • Ból nadbrzusza? Ból w górnej części jamy brzusznej?
  • Nudności i wymioty?
  • Czynniki wyzwalające
    • Refluks występuje zazwyczaj po posiłku, podczas pochylania się do przodu i leżenia.
    • diagnostyka różnicowa, np.: 
      • zależność od wysiłku fizycznego w dławicy piersiowej; jednak dławica piersiowa może również wystąpić po posiłku.
      • zależność od ruchu i wyzwalanie przez palpację w zespole ściany klatki piersiowej
      • nasilenie w nocy i często poprawa po jedzeniu w przypadku wrzodów żołądka i dwunastnicy; pierwotny ból w nadbrzuszu
  • Objawy alarmowe powikłań (np. nowotwór złośliwy, zwężenie, krwawienie)

Częstość występowania i zakres objawów?

  • Częstość występowania i nasilenie dolegliwości?
  • Fizyczne, psychologiczne i społeczne konsekwencje dolegliwości?
  • Jeśli typowe objawy refluksu występują co najmniej 1 do 2 razy w tygodniu i ograniczają jakość życia, spełnione są kliniczne kryteria choroby refluksowej przełyku (GERD).

Choroby współistniejące?

Profil ryzyka?

Oznaki powikłań?

Dotychczasowe próby leczenia?

  • Często osoby cierpiące na tę chorobę wprowadziły już zmiany w stylu życia i wypróbowały leki dostępne bez recepty.

Bol w klatce piersiowej?

Ból w górnej części jamy brzusznej?

  • Objawy refluksu mogą objawiać się piekącym bólem za mostkiem unoszącym się z nadbrzusza.
  • Promieniowanie bólu od nadbrzusza do klatki piersiowej nie jest rzadkie w przypadku innych chorób przewodu pokarmowego.
  • Dlatego w diagnostyce różnicowej należy uwzględnić inne choroby przewodu pokarmowego, zwłaszcza jeśli objawy są zlokalizowane w nadbrzuszu, np.:

Przyjmowane leki?

  • Wiele leków może wywoływać lub nasilać refluks żołądkowo-przełykowy:
    • antagoniści kanału wapniowego
    • preparaty zawierające nitroglicerynę
    • teofilina
    • leki antycholinergiczne
    • agoniści receptorów beta-adrenergicznych
    • benzodiazepiny i inne leki nasenne
    • preparaty estrogenowe w hormonalnej terapii zastępczej po menopauzie
  • Niektóre leki mogą bezpośrednio wywoływać polekowe zapalenie przełyku, np.:
    • ASA i NLPZ
    • bisfosfoniany
    • doksycyklina
    • siarczan żelaza
    • kwas askorbinowy
    • cytostatyki

Nadużywanie alkoholu?

Podejrzenie dolegliwości czynnościowych?

  • Współistniejące choroby psychiczne
  • Stres psychospołeczny
  • Inne typowe objawy zaburzeń czynnościowych (np. objawy zespołu jelita drażliwego),

Badanie przedmiotowe

  • Refluks żołądkowo-dwunastniczy i choroba refluksowa żołądka i dwunastnicy zwykle przebiegają bez szczególnych nieprawidłowości w badaniu przedmiotowym.
  • Mogą istnieć czynniki predysponujące, takie jak otyłość, ciąża lub objawy alkoholizmu.
  • Mogą też występować objawy pozaprzełykowe, np. uszkodzenie szkliwa, zapalenie gardła, skurcz oskrzeli.
  • Należy również zwracać uwagę na kliniczne objawy powikłań, takie jak:
  • W zależności od obrazu klinicznego diagnostyka różnicowa powinna obejmować rejestrację parametrów życiowych oraz badanie serca, płuc, naczyń krwionośnych, jamy brzusznej, szyi, skóry i układu mięśniowo-szkieletowego.,

Badania uzupełniające

W gabinecie lekarza rodzinnego

Badania laboratoryjne

Terapia próbna

  • Jeśli objawy są typowe, ze zgagą, bez objawów alarmowych i bez profilu ryzyka, a czas trwania choroby jest krótki, diagnozę można początkowo postawić wyłącznie klinicznie i rozpocząć empiryczne leczenie inhibitorami pompy protonowej, zwykle początkowo przez 4 tygodnie w standardowej dawce.
  • Poprawa objawów wskazuje na obecność choroby refluksowej.
  • Mimo że procedura ta jest powszechna i pragmatyczna w praktyce, jej znaczenie dla potwierdzenia choroby refluksowej jest niewielkie (czułość około 70-80%, swoistość około 45-55%).

Diagnostyka aparaturowa

  • W zależności od obrazu klinicznego przydatna może być diagnostyka różnicowa:
    • EKG
    • USG jamy brzusznej
    • ergometria
    • czynność płuc

Diagnostyka specjalistyczna

Gastroskopia

  • Diagnostykę endoskopową należy rozpocząć w następujących przypadkach:
    • objawy ostrzegawcze
    • nietypowy obraz kliniczny
    • profil ryzyka
    • brak odpowiedzi na leczenie empiryczne
    • u pacjentów, u których objawy występują od dłuższego czasu oraz
    • na życzenie pacjentów
  • Należy zauważyć, że czułość endoskopii w diagnostyce GERD jest niska, ponieważ tylko 50% pacjentów ma widoczne zmiany w błonie śluzowej.
  • Co więcej, wyniki badań błony śluzowej i objawy słabo ze sobą korelują, tj. występują oligosymptomatyczne ciężkie zapalenia przełyku, ale także wyniki mieszczące się w normie przy nasilonych objawach.1-3

pH-metria i manometria

  • 24-godzinna pH-metria wykorzystuje elektrodę do pomiaru narażenia na działanie kwasu w dystalnym odcinku przełyku, ewentualnie z pomiarem impedancji w celu wykazania ruchów bolusa.
  • Należy rozważyć 24-godzinną pH-metrię z pomiarem impedancji, jeśli istnieje kliniczne podejrzenie choroby refluksowej
    • bez obecności typowych objawów i/lub podejrzenia objawów pozaprzełykowych
    • w przypadku prawidłowych wyników badań błony śluzowej
    • przy braku odpowiedzi na leczenie
  • W praktyce umówienie się na 24-godzinną pH-metrię jest często wyzwaniem, ponieważ wielu specjalistów w prywatnych gabinetach jej nie oferuje.
  • Manometria przełyku mierzy ciśnienie w przełyku. Służy do diagnostyki zaburzeń motoryki przełyku oraz do diagnostyki przedoperacyjnej przed operacją antyrefluksową.1-3

Środki diagnostyczne w diagnostyce różnicowej

  • W zależności od wyników badania przedmiotowego i podejrzeń, przydatne mogą być następujące badania:
    • RTG klatki piersiowej
    • USG jamy brzusznej
    • konsultacja kardiologiczna w celu wykonania echokardiografii i diagnostyki niedokrwienia
    • badania obrazowe (TK, RM klatki piersiowej i/lub jamy brzusznej)

Środki i zalecenia

Wskazania do skierowania do specjalisty

  • Skierowanie na gastroskopię w następujących przypadkach:
    • objawy ostrzegawcze
    • nietypowy obraz kliniczny
    • profil ryzyka
    • brak odpowiedzi na leczenie empiryczne
    • u pacjentów, u których objawy występują od dłuższego czasu
    • na życzenie pacjentów
  • W razie potrzeby skierowanie na diagnostykę różnicową, np. w zakresie:
    • kardiologii
    • pulmonologii
    • ortopedii
    • laryngologii

Lista kontrolna przy skierowaniu do specjalisty

Objawy refluksu

  • Cel skierowania
    • Diagnostyka uzupełniająca? Leczenie?
  • Wywiad lekarski
    • Początek, czas trwania i rodzaj objawów?
    • Jaki jest główny objaw (piekący ból, zgaga, odbijanie)? Lokalizacja bólu lub dyskomfortu? Zależność od posiłków? Nocne dolegliwości? Podejrzenie objawów pozaprzełykowych?
    • Objawy alarmowe, profil ryzyka?
    • Oznaki powikłań?
    • Jakie leczenie zostało już wypróbowane? Mechanizm działania?
    • Inne istotne choroby współistniejące? Leki przyjmowane regularnie?
    • Wpływ dolegliwości na zdolność do pracy, jakość życia?
  • Badanie przedmiotowe
    • Ogólny stan pacjenta? Jakieś inne nieprawidłowości kliniczne?
  • Badania uzupełniające

Zalecenia

  • Porady dotyczące zmiany stylu życia
    • w razie potrzeby normalizacja masy ciała
    • unikanie obfitych, tłustych lub kwaśnych, mocno przyprawionych posiłków i napojów
    • unikanie spożywania posiłków późnym wieczorem, tuż przed snem
    • zmiana pozycji do spania z uniesioną głową
    • rzucenie palenia, abstynencja alkoholowa, w razie potrzeby ograniczenie spożycia kofeiny
    • unikanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych
  • Pacjenci mogą samodzielnie leczyć łagodne objawy za pomocą leków dostępnych bez recepty.
    • Leki zobojętniające sok żołądkowy i alginiany przynoszą szybką, ale tylko krótkotrwałą ulgę.
    • Dostępne bez recepty w niskich dawkach i małych opakowaniach są również niektóre z blokerów H2 (famotydyna, ranitydyna nie jest już dostępna) i inhibitory pompy protonowej (omeprazol i pantoprazol).
  • Jeśli typowe objawy występują co najmniej 1 do 2 razy w tygodniu, a jakość życia jest obniżona, spełnione są kryteria kliniczne choroby refluksowej przełyku. Podejrzewa się ją również w przypadku stosowania dużych ilości leków dostępnych bez recepty lub jeśli nie są one wystarczająco skuteczne.1-2,10
  • Więcej informacji na temat choroby refluksowej przełyku i jej leczenia można znaleźć w odpowiednim rozdziale.

Informacje dla pacjentów

Informacje dla pacjentów w Deximed

Illustrationen

Plattenepithel-Ca des Ösophagus.jpgPlattenepithel-Ca des Ösophagus.jpg
Plattenepithel-Ca des Ösophagus (mit freundlicher Genehmigung von endoskopiebilder.de, Immanuel Albertinen Diakonie gGmbH, Hamburg)
Stenosierendes Adenokarzinom des Ösophagus.jpgStenosierendes Adenokarzinom des Ösophagus.jpg
Stenosierendes Adenokarzinom des Ösophagus (mit freundlicher Genehmigung von endoskopiebilder.de, Immanuel Albertinen Diakonie gGmbH, Hamburg)
Ösophagusdivertikel.jpgÖsophagusdivertikel.jpg
Ösophagusdivertikel (mit freundlicher Genehmigung von endoskopiebilder.de, Immanuel Albertinen Diakonie gGmbH, Hamburg)
Achalasie mit sichtbarer Dilatation im Röntgen.jpgAchalasie mit sichtbarer Dilatation im Röntgen.jpg
Achalasie mit sichtbarer Dilatation im Röntgen (mit freundlicher Genehmigung von endoskopiebilder.de, Immanuel Albertinen Diakonie gGmbH, Hamburg)
Eosinophile Ösophagitis.jpgEosinophile Ösophagitis.jpg
Eosinophile Ösophagitis (mit freundlicher Genehmigung von endoskopiebilder.de, Immanuel Albertinen Diakonie gGmbH, Hamburg)
Short Barett.jpgShort Barett.jpg
Short Barrett (Metaplasie bis zu 3 cm Länge) (mit freundlicher Genehmigung von endoskopiebilder.de, Immanuel Albertinen Diakonie gGmbH, Hamburg)
Refluxösophagitis II°.jpgRefluxösophagitis II°.jpg
Refluxösophagitis II° (mit freundlicher Genehmigung von endoskopiebilder.de, Immanuel Albertinen Diakonie gGmbH, Hamburg)

Quellen

Literatur

  1. Clarrett DM, Hachem C. Gastroesophageal Reflux Disease (GERD). Mo Med. 2018;115(3):214‐218. PMID: 30228725  https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6140167/" href="https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6140167/" target="_blank">www.ncbi.nlm.nih.gov
  2. Sandhu DS, Fass R. Current Trends in the Management of Gastroesophageal Reflux Disease. Gut Liver. 2018;12(1):7‐16. PMID: 28427116  https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5753679/" href="https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5753679/" target="_blank">www.ncbi.nlm.nih.gov
  3. Vakil N, van Zanten SV, Kahrilas P, Dent J, Jones R; Global Consensus Group. The Montreal definition and classification of gastroesophageal reflux disease: a global evidence-based consensus. Am J Gastroenterol. 2006;101(8):1900‐1943. PMID: 16928254  https://insights.ovid.com/pubmed?pmid=16928254" href="https://insights.ovid.com/pubmed?pmid=16928254" target="_blank">insights.ovid.com
  4. Talley NJ. What the physician needs to know for correct management of gastro-oesophageal reflux disease and dyspepsia. Aliment Pharmacol Ther. 2004;20 (suppl 2):S23-S30 PMID:15335410 PubMed
  5. Bode C, Bode JC. Alcohol's role in gastrointestinal tract disorders. Alcohol Res Health 1997; 21: 76 - 84. PMID: 15706765  https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6826790/" href="https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6826790/" target="_blank">www.ncbi.nlm.nih.gov
  6. Lucendo AJ, Molina-Infante J, Arias Á, et al. Guidelines on eosinophilic esophagitis: evidence-based statements and recommendations for diagnosis and management in children and adults. United European Gastroenterol J. 2017;5(3):335-358. PMID: 28507746  https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28507746/" href="https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28507746/" target="_blank">pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  7. Pandolfino JE, Gawron AJ. Achalasia. A systematic review. JAMA. 2015;313(18):1841-1852. PMID: 25965233  https://jamanetwork.com/journals/jama/article-abstract/2290638" href="https://jamanetwork.com/journals/jama/article-abstract/2290638" target="_blank">jamanetwork.com
  8. Schlottmann F, Patti MG. Primary Esophageal Motility Disorders: Beyond Achalasia. Int J Mol Sci. 2017;18(7):1399. Published 2017 Jun 30. PMID: 28665309  https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5535892/" href="https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5535892/" target="_blank">www.ncbi.nlm.nih.gov
  9. Siddiq MA, Sood S, Strachan D. Pharyngeal pouch (Zenker's diverticulum). Postgrad Med J. 2001;77(910):506-511. PMID: 11470929  https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1742115/" href="https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1742115/" target="_blank">www.ncbi.nlm.nih.gov
  10. Kaltenbach T, Crockett S, Gerson LB. Are lifestyle measures effective in patients with gastroesophageal reflux disease?: an evidence-based approach. Arch Intern Med 2006; 166: 965-71. PMID: 16682569  https://jamanetwork.com/journals/jamainternalmedicine/fullarticle/410292" href="https://jamanetwork.com/journals/jamainternalmedicine/fullarticle/410292" target="_blank">jamanetwork.com

Autor*innen

  • Anneke Damberg, Fachärztin für Allgemeinmedizin, Berlin
R12 Zgaga; R13
Refluxsyndrom; Reflux; gastroösophagealer Reflux; Sodbrennen; saures Aufstoßen; Postprandial; Gastroösophageale Refluxkrankheit; GERD; Schleimhautschädigung; Ösophagitis; Reizmagen; Funktionelle Dyspepsie; Ulcus duodeni; Ulcus ventriculi; Alkoholbedingte Dyspepsie; Ösophaguskarzinom; Barrett-Ösophagus; Brustschmerzen
Objawy refluksu
document-symptom document-nav document-tools document-theme
Klasyczne objawy refluksu to zgaga, odbijanie kwasem, cofanie się treści żołądkowej do przełyku (regurgitacja) i piekący ból w nadbrzuszu, który może promieniować za mostek (zamostkowy).
Gastroenterologia
Objawy refluksu
/link/c503c95411124bc9aba89eb76ba6da20.aspx
/link/c503c95411124bc9aba89eb76ba6da20.aspx
objawy-refluksu
SiteProfessional
Objawy refluksu
K.Reinhardt@gesinform.de
siljeK.lango@nhiReinhardt@gesinform.node (patched by linkmapper)
pl
pl
pl