Compare with  
Legend:
inserted text deleted text

Niezamierzona utrata masy ciała

Informacje ogólne

Definicja

  • Niezamierzona utrata masy ciała to niezamierzony spadek masy ciała o ≥5% w ciągu 6–12 miesięcy.1-5.
  • Kacheksja1,4
  • Sarkopenia1-2,6
    • postępująca utrata masy i siły mięśniowej w zaawansowanym wieku z powodu zmian fizjologicznych i/lub w kontekście wielochorobowości 

Objawy B

  • Objawy B oznaczają zespół objawów, składający się z:
    • gorączki (>>38°C)
    • nocnych potów
    • utraty masy ciała (≥10% w ciągu 6 miesięcy)
  • Związek z nowotworami złośliwymi (np. chłoniakiem Hodgkina, rakiem płuc) lub innymi wyniszczającymi chorobami (np. gruźlicą)

Częstość występowania

  • Współczynnik chorobowości niezamierzonej utraty masy ciała w ciągu ostatnich 6 miesięcy w populacji ogólnej około 7%32
  • Wyższy współczynnik chorobowości u osób w wieku ≥65 lat: ok. 15–20 %1,-3-4
  • Współczynnik chorobowości wśród mieszkańców placówek opiekuńczych: do 50–60%32

Rozważania diagnostyczne

Podstawy fizjologiczne1,57

  • WZmiany ciągumasy życiaciała zachodzą fizjologiczne zmianyw ciągu masycałego ciałażycia.
  • Zazwyczaj masa ciała wzrasta stopniowo od wczesnej dorosłości do 5.–6. dekady życia.
    • przy tym od około trzeciej dekady życia ma miejsce spadek masy mięśniowej i wzrost procentowej zawartości tkanki tłuszczowej w organizmie
  • Od około 70. roku życia masa ciała spada o około 0,1–0,2 kg/ na rok.
    • UtrataUogólnione zaburzenia w obrębie mięśni szkieletowych w starszym wieku (sarkopenia) jest ważnym czynnikiem, który może prowadzić do ich osłabienia.
    • Nadmierna utrata masy ciała nie jest normalnymfizjologicznym zjawiskiem, które towarzyszy procesowi starzenia się.57.

Patofizjologia

  • Niezamierzona utrata masy ciała opiera się na trzech mechanizmach przyczynowych:
    1. zwiększone zużycie energii
    2. zmniejszona podaż składników odżywczych z utratą apetytu lub bez niej
    3. zmieniony metabolizm (wzmożony metabolizm energetyczny)
  • Czynniki wpływające na utrzymanie masy ciała32
    • dostępność (odpowiedniego) odżywiania
    • aktywność fizyczna
    • czynniki środowiskowe,
    • mechanizmy kontroli hormonalnej
      • m.in. za pośrednictwem peptydów, takich jak leptyna, cholecystokinina i grelina
  • Kacheksja nowotworowaUdział zasadniczo za pośrednictwemm.in. cytokin prozapalnych  (np. TNF-alfa) zw kacheksji różnyminowotworowej efektamijest przyczyną32:
    • zmniejszeniezmniejszenia apetytu
    • redukcjaredukcji tkanki mięśniowej i tłuszczowej
    • zwiększonekszonego zużycie energii
  • Również w przypadku  chorób przewlekłych chorób narządów (np. kacheksja w niewydolności serca), cytokinykluczowy prozapalnejest wpływ cytokin prozapalnych (IL-1, IL-6, TNF-alfa) z zaburzeniemna zaburzenia równowagi kataboliczno-anabolicznej są uważane za kluczowe.1.

Przyczyny

  • Wiele możliwych przyczyn51-2,4,7
    • w tym choroby nowotworowe, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, psychiczne, neurologiczne i endokrynologiczne
    • często spowodowana wieloma czynnikamiwieloczynnikowe
    • OgW ujęciu ogólnielnym, rzeczczęstsze biorsąc, przyczyny nienowotworowe są częstsze.32,54,7-69.
  • Najczęstsze przyczyny1,3,7
    • choroby nowotworowe: 15–37 %
    • choroby przewodu pokarmowego: 10–20 %
    • zaburzenia psychiatryczne: 10–23 %
    • nieznane pomimo kompleksowej diagnostyki: 25%
      • stosunkowo dobre rokowanie w tych przypadkach
  • Niedożywienie jest również częstą przyczyną utraty masy ciała w szpitalach i stanowi czynnik ryzyka, którego można uniknąć.

Niezamierzona utrata masy ciała u starszych pacjentów43,10-11

  • Główne przyczyny jasno przedstawione jako   („9 D niezamierzonej utraty masy ciała”):
    1. dentitionDentition (stan uzębienia)
    2. dysgeusiaDysgeusia (dysgeuzja, zaburzenia smaku)
    3. dysphagiaDysphagia (dysfagia)
    4. diarrheaDiarrhea (biegunka)
    5. diseaseDisease (choroba przewlekła)
    6. dementiaDementia (otępienie)
    7. dysfunctionDysfunction (status społeczny)
    8. drugsDrugs (leki)
    9. Depression (depresja)

Powikłania32-4,6 

  • Związek z:
    • obniżoną jakością życia
    • zwiększoną zachorowalnością i śmiertelnością
    • obniżoną jakością życia
    • ryzykiem złamań kości (np. złamanie szyjki kości udowej)
    • zwiększonym zapotrzebowaniem na opiekę i hospitalizację
    • zwiększonym ryzykiem powikłań okołooperacyjnych

Niebezpieczny przebieg, którego można uniknąć2,10

  • Sekcję opracowano na podstawie tych źródeł3,7.
  • Choroby nowotworowe
  • Przewlekłe choroby zakaźne
  • Zaburzenia endokrynologiczne
  • Działania niepożądane leków
  • Nadużywanie substancji psychoaktywnych
  • Zespoły kacheksji w chorobach narządowych (np. niewydolność serca, POChP, przewlekła choroba nerek)

ICD-10

  • R63 Objawy i dolegliwości związane z przyjmowaniem pokarmów i płynów
    • R63.0 Jadłowstręt
    • R63.3 Trudności w karmieniu i nieprawidłowe karmienie
    • R63.4 Nieprawidłowa utrata masy ciała
    •  
    • R63.8 Inne objawy i dolegliwości związane z przyjmowaniem pokarmów i płynów
  • R64 Wyniszczenie [kacheksja]
  • E40-E46 Niedożywienie
    • E43 Ciężkie niedożywienie białkowo-energetyczne, nieokreślone
    • E44 Niedożywienie białkowo-energetyczne umiarkowanego lub łagodnego stopnia

Diagnostyka różnicowa

Choroby nowotworowe1-3

  • Sekcję opracowano na podstawie tych źródeł4.
  • Zasadniczo wszystkie nowotwory złośliwe mogą prowadzić do mimowolnejniezamierzonej utraty masy ciała.
    • przyczynaStanowią przyczynę około 15–37% znacznej utraty masy ciała

Nowotwory złośliwe, które częściej prowadzą do utraty masy ciała

Nowotwory złośliwe, które rzadziej prowadzą do utraty masy ciała

Choroby gastroenterologiczne1-3,7

  • Sekcję opracowano na podstawie tych źródeł.
  • Nienowotworowe choroby gastroenterologiczne są przyczyną około 10–20% przypadków znacznej utraty masy ciała.

Zaburzenia wchłaniania

Zaburzenia trawienia

  • Zaburzenia trawienia oznaczają upośledzony rozpad składników odżywczych w przewodzie pokarmowym.
  • Przyczyny
    • resekcja żołądka lub pomost omijający żołądek
    • niewydolność zewnątrzwydzielnicza trzustki (np. w przypadku przewlekłego zapalenia trzustki)
    • niedobór kwasów żółciowych

Dysfagia

Choroby zakaźne1-2

  • Sekcję opracowano na podstawie tych źródeł.

Zakażenia żołądkowo-jelitowe

Przewlekłe zakażenia

Rzadkie zakażenia

Choroby psychiczne1-3,7

Zaburzenia geriatryczne

  • Sekcję opracowano na podstawie tych źródeł1,6,9.

    • Kacheksja wiekowazwiązana z wiekiem

    • Przyczyny niewystarczającego spożywania pokarmów w starszym wieku
    • Współczynnik chorobowości do 50%
    • Znacząca utrata masy ciała nie jest naturalną częścią procesu starzenia się.
      • czynnik predysponujący do osłabienia i związany ze zwiększoną śmiertelnością

    Osłabienie

    • Definicja i etiologia
      • „Osłabienie” opisuje stanStan zwiększonej podatności na choroby i wzmożone ryzyko niekorzystnychniekorzystnego wyników zdrowotnychrokowania.
      • Prowadzi do nieproporcjonalnie poważnych skutków po stosunkowo łagodnych chorobach lub interwencjach medycznych.
      • Jest związane z wielochorobowością i niepełnosprawnością.
    • Kryteria kliniczne zespołu osłabienia (frailty-syndrome) 
      • osłabienie siły mięśniniowej
      • brak aktywności fizycznej
      • zmniejszona prędkość chodu
      • wyczerpanie fizyczne i/lub psychiczne
      • niezamierzona utrata masy ciała
    • Inne cechy kliniczne
      • częste upadki
      • splątanie (aż do majaczenia)
      • Ograniczenia kompetencji czynnościowych z niepełnosprawnością w życiu codziennym (disability)

    Przyczyny neurologiczne1-2

    • Sekcję opracowano na podstawie tych źródeł.

    Dysfagia neurogenna

    Choroby otępienne

    Zaburzenia mięśni

    Zaburzenia endokrynologiczne1-2

    Inne przyczyny

    • Sekcję opracowano na podstawie tych źródeł1-4.

    Niedożywienie

    • Zobacz artykuł Niedożywienie.
    • Niedożywienie może być spowodowane przez:
      • ograniczenia fizyczne lub poznawcze
      • warunki psychospołeczne
      • potrzebębrak właściwej opieki
      • izolację społeczną
      • ubóstwo

    Stan uzębienia

    • Ból zęba
    • Próchnica
    • Utrata zębów
    • Niedopasowane protezy
    • Urazy dziąseł

    Leki

    • Liczne działania niepożądane leków mogą prowadzić do utraty masy ciała poprzez różne mechanizmy:
      • biegunka
        • np. przezprzyjmowane środki przeczyszczające, leki przeciwcukrzycowe (metformina, agonistyagoniści receptora GLP-1)
      • nudności i wymioty
        • np. przez antybiotyki, L-dopędopa, SSRI, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne
      • dysfagia
        • np. przez NLPZ, bisfosfoniany, antybiotyki
      • brak apetytu
        • np. przez opiaty, leki przeciwpadaczkowe, metforminęmetformina, benzodiazepiny
      • zaburzenia smaku (dysgeuzja)
        • np. przez naparstnicęnaparstnica, spironolakton, teofilinęteofilina i inhibitory ACE
      • suchość ust (kserostomia)
        • np. przez leki antycholinergiczne, diuretyki pętlowe, leki przeciwhistaminowe

    Alkohol i inne substancje

    • Choroba alkoholowa
      • często zmniejszone spożycie pokarmów (pokrycie zapotrzebowania na kalorie przez alkohol) i niedobory witamin
    • Palenie tytoniu
      • Tytoń zmniejsza naturalny apetyt.
      • czynnik ryzyka raka płuc
    • Nadużywanie innych substancji (np. kokaina, heroina, amfetaminy)

    Przewlekłe choroby narządowe

    Zaburzenia reumatologiczne

    Diagnostyka

    Wywiad lekarski

    • Sekcję opracowano na podstawie tych źródeł1-4.

    Utrata masy ciała

    • Pierwszą rzeczą do ustaleniaKluczowe jest toustalenie, czy nastąpidoszłao znacznado utrataznacznej utraty masy ciała.
      • u połowyok. zgłaszających50% pacjentów brak obiektywnej utraty masy ciała
      • starszePośrednią wskazówką mogą być wcześniejsze zdjęcia pacjenta lub zauważona przez niego zmiana rozmiaru odzieży jako pośrednie wskazówki.
    • Aktualna masa ciała i masa początkowa oraz okres utraty masy ciała
    • Dokumentowanie historii masy ciała przez pacjentów (regularne ważenie i rejestrowanie)

    Objawy towarzyszące

    Przyczyny

    • Wywiad żywieniowy
      • częstotliwość i ilość regularnych posiłków
      • brak apetytu
      • zaburzenia smaku
      • problemy z przygotowywaniem posiłków
    • Status społeczny i warunki życia
      • możliwości zaopatrzenia i mobilność (np. zakupy, gotowanie)
      • izolacja społeczna lub wsparcie ze strony krewnych i znajomych
    • Choroby przewlekłe (np. choroba Parkinsona, HIV lub cukrzyca typu 2)
    • Wcześniejsze operacjezabiegi chirurgiczne w obrębie jamy brzusznej (np. resekcja jelita grubego, chirurgia bariatryczna)
    • Wcześniejsze zaburzenia psychiatryczne (np. depresja, zaburzenia odżywiania)
    • Stan uzębienia i dolegliwości stomatologiczne
    • Podróż w wywiadzie
    • Substancje szkodliwe i używki
    • Wywiad dotyczący przyjmowania leków
      • działania niepożądane poszczególnych leków lub wielolekowość
      • przedawkowaniemożliwość przedawkowania (zwłaszcza u starszych kobiet o niskiej masie ciała)

    Badanie przedmiotowe

    • Sekcję opracowano na podstawie tych źródeł51-2,4,7.

    Określenie masy ciała

    • Określenie masy ciała i wskaźnika masy ciała (BMI).
    • Porównanie z początkow wcześniejszą masą ciała pacjentów.
    • Możliwe są wahania masy ciała w ciągu dnia do 2 kg, dlatego należy dążyć do jej określenia w tym samym czasie.

    Ogólne badanie lekarskie

    Badania uzupełniające w praktyce lekarza rodzinnego

    • ZalecanyPodstawowe podstawowypostępowanie program wyjaśniający niezamierzoną utratę masy ciaładiagnostyczne3-4,6
      • wywiad lekarski i badanie przedmiotowe
      • standardowe badania laboratoryjne (w tym parametry tarczycy i badanie w kierunku krwi utajonej w kale)
      • badanie USG jamy brzusznej
      • RTG klatki piersiowej

    Diagnostyka laboratoryjna41-5

    Diagnostyka specjalistyczna

    Podstawowa diagnostyka obrazowa1,43

    Dalsza diagnostyka

    • DalszaRozszerzenie diagnostykadiagnostyki zgodnie zez swoistymipodejrzewanymi wskazaniamirozpoznaniami w wywiadziena lekarskimpodstawie wywiadu lekarskiego (np. współistniejące objawy) lub w  celu dalszego wyjaśnienia nieprawidłowychowości wyników badańprzeprowadzonych zawcześniej pomocąbadaniach:
      • dalszychdalsze badańbadania laboratoryjnychlaboratoryjne
      • dalszychdalsze badańbadania obrazowychobrazowe (np. tomografiitomografia komputerowejkomputerowa, TK)
      • endoskopiiendoskopia (np. kolonoskopiikolonoskopia)
      • biopsjibiopsja i histologiihistologia
      • diagnostykidiagnostyka zaburzeń wchłaniania
      • badania czynności trzustki
      • ocenyocena neurologicznej lub psychiatrycznej
    • Ew. skierowanie na dodatkową kolonoskopię w ramach wczesnego wykrywania raka jelita grubego, jeśli nie została wykonana.

    Środki i zalecenia

    Wskazania do skierowania do specjalisty

    • W przypadku niejasnej utraty masy ciała i prawidłowych wyników podstawowej diagnostyki, zaleca się obserwację przez okres 3–6 miesięcy.41,83-5.
      • Oczekiwanie obserwacyjne jest korzystniejsze niż nieukierunkowana, inwazyjna diagnostyka.98.
    • W przypadku nieprawidłowych wyników, które wskazują na przyczynę organiczną, wskazane jest skierowanie do dalszegoodpowiedniego wyjaśnieniaspecjalisty w celu dalszej diagnostyki.64.
    • W przypadku kacheksji lub ciężkiego niedożywienia można rozważyć hospitalizację.
    • Pomimo szczegółowej diagnostyki i obserwacji, przyczyna niezamierzonej utraty masy ciała pozostaje niewyjaśniona w 5–36% przypadków.1,3-4,7.

    DziałaniaPostępowanie

    • DziałaniaPostępowanie leczniczeterapeutyczne zależąy od przyczyny, jeśli jestzostała znanaona ustalona.
    • W przypadku nieznanej przyczyny, zalecana jest kontrola masy ciała przez okres 3–6 miesięcy.1,3-4
      .
      • Jeśli masa ciała nadal spada z nieznanych przyczyn, należy przeprowadzić dalszą diagnostykę.
    • W przypadku wieloczynnikowej utraty masy ciała, wskazane może być leczenie interdyscyplinarne (dentystastomatolog, dietetyk, fizjoterapeuta, terapeuta zajęciowy, logopeda, pracownik socjalny, ambulatoryjna opieka pielęgniarska), w razie potrzeby z udziałem krewnych.710.
    • Wczesne leczenie niedożywienia ma pozytywny wpływ na śmiertelność, zachorowalność, a także tolerancję terapii i wskaźniki powikłań leczenia.

    ŚrodkiPostępowanie niefarmakologiczne

    • UZalecane u starszych pacjentów z niezamierzoną utratą masy ciała zaleca się środki niefarmakologiczne.43.
    • Dostosowanie nawyków żywieniowych
      • częstsze i mniejsze posiłki
      • zmiana/poprawa smaku lub konsystencji posiłków
      • zminimalizowanie ograniczeń dietetycznych
      • jedzenie w towarzystwie lub ze wsparciem
    • Aktywność fizyczna
      • Regularna aktywność fizyczna lub fizjoterapia może zwiększyć apetyt u pacjentów w podeszłym wieku i zapobiec utracie masy mięśniowej (sarkopenii).6-74,10.
    • Konsultacje dietetyczne
      • W przypadku wielu chorób, np. cukrzycy lub chorób nowotworowych istnieją specjalnie dostosowane konsultacje dietetyczne.
    • Przegląd leków, szczególnie w przypadku wielolekowości,
      • Niska masa ciała jest jednym z najważniejszych czynników ryzyka niepożądanych działań leków u pacjentów w podeszłym wieku.

        • UtrataW przypadku stwierdzenia utraty masy ciała,  należy jestrozważyć ryzykiem,modyfikację jeślidawek lekiprzyjmowanych są przyjmowane nadal bez zmianleków — szczególnie w przypadku wielolekowości.

    ŚrodkiPostępowanie farmakologiczne

    • Leczenie farmakologiczne ma drugorzędne znaczenie, jeśli przyczyna jest nieznana.
    • Suplementy żywieniowe
      • Niewystarczające dane na temat skuteczności, zwłaszcza efekt długoterminowy jest niejasny.
      • SuplementacjaIsnieją doniesienia, że suplementacja wysokobiałkowa była w stanie zmniejszyć śmiertelność u pacjentów w podeszłym wieku niezależnie od utraty masy ciała.710.
      • przyjmować między posiłkami w celu utrzymania apetytu6-74,10
    • Środki pobudzające apetyt6-74,10
      • Skuteczność nie jest wystarczająco udowodniona.
      • Mogą one prowadzić do przyrostu masy ciała, ale nie zmniejszają śmiertelności.
    • SztuczneŻywienie odżywianiedojelitowe i pozajelitowe
      • Może być konieczne np. w przypadku chorób nowotworowych lub wielochorobowości.
      • Wskazania do żywienia dojelitowego lub pozajelitowego zależą od stopnia utraty masy ciała i choroby podstawowej.

    Informacje dla pacjentów

    Informacje dla pacjentów w Deximed

    QuellenŹródła

    LiteraturPiśmiennictwo

    1. Perera LAM, Chopra A, Shaw AL. Approach to Patients with Unintentional Weight Loss. Med Clin North Am. 2021;105(1):175-186. doi:10.1016/j.mcna.2020.08.019  https://doi.org/
    2. Wong CJ. Evaluation of unintentional weight loss. BMJ Best practice. Last updated: 21 Jun 2022 (abgerufen am 10.1016/j02.mcna2023).2020 bestpractice.08bmj.019"com
    3. McMinn href="httpsJ, Steel C, Bowman A. Investigation and management of unintentional weight loss in older adults. BMJ. 2011;342://doid1732. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
    4. Gaddey HL, Holder KK. Unintentional Weight Loss in Older Adults. Am Fam Physician. 2021;104(1):34-40. www.aafp.org/10
    5. Lankisch PG, Gerzmann M, Gerzmann JF, et al.1016/j Unintentional weight loss: diagnosis and prognosis.mcna J Intern Med.2020 2001;249(1):41–46.08 www.019" target="_blank">doincbi.orgnlm.nih.gov
    6. Hoogendijk EO, Afilalo J, Ensrud KE, Kowal P, Onder G, Fried LP. Frailty: implications for clinical practice and public health. Lancet. 2019;394(10206):1365-1375. doi:10.1016/S0140-6736(19)31786-6  https://doi.org/10.1016/s0140-6736(19)31786-6" href="https://doi.org/10.1016/s0140-6736(19)31786-6" target="_blank">doi.org
    7. Wong CJ. Evaluation of unintentional weight loss. BMJ Best practice. Last updated: 21 Jun 2022 (abgerufen am 10.02.2023). bestpractice.bmj.com
    8. McMinn J, Steel C, Bowman A. Investigation and management of unintentional weight loss in older adults. BMJ. 2011;342:d1732. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
    9. Vanderschueren S, Geens E, Knockaert D, Bobbaers H. The diagnostic spectrum of unintentional weight loss. Eur J Intern Med. 2005 Jun;16(3):160-164. PubMed PMID: 15967329.  https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15967329" href="https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15967329" target="_blank">www.ncbi.nlm.nih.gov
    10. Gaddey HL, Holder KK. Unintentional Weight Loss in Older Adults. Am Fam Physician. 2021;104(1):34-40. www.aafp.org
    11. Alibhai SM, et al. An approach to the management of unintentional weight loss in elderly people. CMAJ. 2005;172(6):773–780. www.ncbi.nlm.nih.gov
    12. Lankisch PG, Gerzmann M, Gerzmann JF, et al. Unintentional weight loss: diagnosis and prognosis. J Intern Med. 2001;249(1):41–46. www.ncbi.nlm.nih.gov
    13. Metalidis C, Knockaert DC, Bobbaers H, et al. Involuntary weight loss. Does a negative baseline evaluation provide adequate reassurance? Eur J Intern Med. 2008;19(5):345–349.  https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18549937" href="https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18549937" target="_blank">www.ncbi.nlm.nih.gov
    14. Wallace JI, Schwartz RS. Epidemiology of weight loss in humans with special reference to wasting in the elderly. Int J Cardiol. 2002;85(1):15–21.  https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12163206"
    15. Alibhai href="httpsSM, et al. An approach to the management of unintentional weight loss in elderly people. CMAJ. 2005;172(6)://www773–780.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12163206" target="_blank">www.ncbi.nlm.nih.gov
    16. Robbins LJ. Evaluation of weight loss in the elderly. Geriatrics. 1989 Apr;44(4):31-4, 37. Review. PubMed PMID: 2647586.  https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2647586" href="https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2647586" target="_blank">www.ncbi.nlm.nih.gov

    Autor*innenAutorzy

    • Joanna Dąbrowska-Juszczak, lekarz (recenzent)
    • Jonas Klaus, Arzt in Weiterbildung Neurologie, Hamburg
E40-E46; E43; E44; R63; R630; R633; R634; R638; R64
GewichtsverlustUtrata wagi; GewichtsabnahmeUtrata masy ciała; GewichtMasa ciała; KörpergewichtWaga; GewichtsreduktionNiezamierzona utrata wagi; unbeabsichtigter GewichtsverlustNiedożywienie; Mangelernährung;Wskaźnik Unterernährungmasy ciała; BMI; Body- Mass- Index; PerzentilenPercentyle; unbeabsichtigterNiezamierzona Gewichtsverlust;utrata Krankheitsspezifischemasy Unterernährungciała; S-DRM; Starvation-relatedNiedożywienie Malnutritionzwiązane z głodem; ChronischeNiedożywienie krankheitsspezifischezwiązane Unterernährungz przewlekłą chorobą; C-DRM; Chronic disease-related Malnutrition; Akutkrankheitsspezifische Mangelernährung; A-DRM; AcuteNiedożywienie Disease-związane orz Injury-related Malnutritionurazem; Kwashiorkor-Marasmus; B-SymptomeNiedożywienie stresowe; B-SymptomatikNocne poty; B SymptomatikWyniszczenie; GewichtsverlustSarkopenia; NachtschweißNiedobór witamin; TumorkachexieOsłabienie; SarkopenieDepresja; KachexieChoroba nowotworowa; Untergewicht;zespoły Gewichtsabnahme; ungewollt; unfreiwillig; Unterernährung; Mangelernährung; Malnutritution; Vitaminmangel; Frailty; Depression; Tumorerkrankung; Gebrechlichkeit; Frailty; Untergewicht; Gewicht; Körpergewicht; BMI; Sarkopenie; Kachexie; Tumorkachexie; Kachexiesyndromewyniszczenia; TNF-alphaalfa; ErnährungsberatungPoradnictwo żywieniowe; ErnährungsumstellungZmiana diety; DysgeusieDysgeuzja; DysphagieZaburzenie czucia smaku; OdynophagieDysfagia; Odynofagia
wskaznik masy ciala; niedozywienie; niezamierzona utrata masy ciala; niedozywienie zwi; niedozywienie zwiazane z choroba; niedozywienie zwiazane z urazem; utrata masy ciala; niedobor witamin; oslabienie; zespol wyniszczenia; poradnictwo zywieniowe
Niezamierzona utrata masy ciała
mail#j.dabrowska@medibas.pl
document-symptom document-nav document-tools document-theme
Niezamierzona utrata masy ciała to niezamierzony spadek masy ciała o ≥5% w ciągu 6–12 miesięcy.1-5 KacheksjaKacheksja1,4 wyraźna utrata masy ciała z rozpadem tkanki mięśniowej i tłuszczowej w kontekście przebiegu chorób przewlekłych (np. kacheksja nowotworowa) Zobacz również artykuł Kacheksja i odwodnienie w opiece paliatywnej.
Onkologia
Utrata masy ciała, niezamierzona
/link/1f57f4d1cadc40f9a559abe42a378702.aspx
/link/1f57f4d1cadc40f9a559abe42a378702.aspx
utrata-masy-ciala-niezamierzona
SiteProfessional
Utrata masy ciała, niezamierzona
K.Reinhardt@gesinform.de
mail#j.dabrowska@medibas.pl
pl
pl
pl